<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ
บทอัตตักวีร (At-Takwir)
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ  (1)

1. เมื่อดวงตะวันถูกม้วนดับแสงลง

وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ  (2)

2. เมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ  (3)

3. เมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ  (4)

4. เมื่ออูฐตั้งท้องถูกทอดทิ้ง

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ  (5)

5. เมื่อสัตว์เลี้ยงถูกนำมารวมกัน

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ  (6)

6. เมื่อท้องทะเลเดือดพล่าน

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ  (7)

7. เมื่อบรรดาชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นกลุ่ม

وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ  (8)

8. เมื่อเด็กหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม

بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ  (9)

9. ด้วยความผิดอันใดจึงถูกสังหาร

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ  (10)

10. เมื่อบันทึกทั้งหลาย (บัญชีบันทึกการกระทำ) ถูกกางแผ่ออก

وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ  (11)

11. เมื่อม่านปิดบัง (สัจธรรม) แห่งชั้นฟ้าถูกเปิดออก

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ  (12)

12. เมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ  (13)

13. เมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ  (14)

14. (เวลานั้น) ทุกชีวิตย่อมรู้ถึงสิ่งที่ตนได้นำมา

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ  (15)

15. ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน (จะกลับมาอีกครั้ง)

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ  (16)

16. ที่โคจรลับดวงไปจากสายตา

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ  (17)

17. ข้าสาบานด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันเลือนหายไปและกลับมาอีก (สิ้นราตรีกาล)

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ  (18)

18. ข้าสาบานด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อทอแสง

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ  (19)

19. แท้จริง อัล-กุรอานคือคำพูดของเราะซูล (ญิบริล) ผู้ทรงเกียรติ

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ  (20)

20. ผู้ทรงพลัง ผู้มีตำแหน่งสูงเมื่ออยู่ ณ พระองค์เจ้าแห่งบัลลังก์

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ  (21)

21. ณ ฟากฟ้า (พระบัญชาของพระองค์) ได้รับการจงรักภักดี (จากมะลาอะกะฮฺ) ผู้ซื่อสัตย์

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ  (22)

22. สหาย (นบี) ของเจ้ามิได้เป็นคนวิกลจริตแต่อย่างใด

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ  (23)

23. แน่นอน เขาได้เห็นเขา (ญิบริล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ  (24)

24. เขามิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ (ที่ได้รับจากวะฮฺยู)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ  (25)

25. (อัล-กุรอาน) มิใช่คำกล่าวของชัยฏอนที่ถูกขับไล่

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ  (26)

26. ฉะนั้น พวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ  (27)

27. (อัล-กุรอาน) มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล

لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ  (28)

28. สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ปรารถนาดำเนินไปบนวิถีทางอันเที่ยงตรง

وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ  (29)

29. และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์ เว้นเสียแต่ว่าอัลลอฮฺพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์


<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>