<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ

บทอัลกิยามะฮฺ (Al-Qiyamat) (การฟื้นคืนชีพ)

لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ  (1)

1.ข้าขอสาบานต่อวันฟื้นคืนชีพ

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ  (2)

2.ข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง (ว่าวันฟื้นคืนชีพนั้นสัจจริง)

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَنْ لَن نَجْمَعَ عِظَامَهُ  (3)

3.มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ

بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ  (4)

4.แน่นอนที่เดียว เราสามารถทำให้ (ลายเส้น) ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ  (5)

5.แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่วตลอดชีวิต

يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ  (6)

6.เขาถามว่า เมื่อใดเล่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพจะเกิดขึ้น

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ  (7)

7.ครั้นเมื่อสายตาชะงักงัน (เพราะความกลัวอย่างรุนแรง)

وَخَسَفَ الْقَمَرُ  (8)

8.เมื่อดวงเดือนปราศจากแสงถูกบดบังอยู่ในความมืด

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9)

9. เมื่อดวงตะวันและดวงเดือนถูกนำมารวมกัน

يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ  (10)

10.วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี

كَلَّا لَا وَزَرَ  (11)

11.หามิได้ ไม่มีที่พึ่งพิง (ทางหนี) ดอก

إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ  (12)

12.ในวันนั้น ทางไปสู่พระผู้อภิบาลของเจ้าเท่านั้นเป็นที่พักพิงสุดท้าย

يُنَبَّؤُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ  (13)

13.วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง

بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ  (14)

14.หามิได้ มนุษย์นั้นรู้สภาพตัวเอง 

وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ  (15)

15.ถึงแม้ว่าเขาจะอ้างข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ  (16)

16.เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้า เพื่อรีบอ่าน (อัล-กุรอาน) 

إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ  (17)

17.แท้จริง การรวบรวมอัล-กุรอานและการอ่านเป็นหน้าที่ของเรา

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ  (18)

18.ดังนั้น เมื่อเราอ่านอัล-กุรอาน เจ้าก็จงตามการอ่านนั้น (อ่านตามนั้น)

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ  (19)

19.ฉะนั้น การอธิบายอัล-กุรอานเป็นหน้าที่ของเรา

كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ  (20)

20.หามิได้ (มิได้เป็นดั่งที่คิด) ทว่าสูเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ  (21)

21.สูเจ้าจะทิ้งปรโลก

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ  (22)

22.ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบานมีความสุข

إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ  (23)

23.จ้องมองพระผู้อภิบาลของตน

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ  (24)

24.และในวันนั้นหลายใบหน้าจะเศร้าสลดหมองคล้ำ

تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ  (25)

25.เนื่องจากรู้ว่ามีการลงโทษอันหนักหน่วงจนหลังหักรออยู่ข้างหน้า

كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ  (26)

26.หามิได้ เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย

وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ  (27)

27.มีผู้กล่าวว่า ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้ช่วยเหลือ

وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ  (28)

28.เขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากโลกนี้ไป

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ  (29)

29.แข้งข้างหนึ่งก่ายบนแข้งอีกข้างหนึ่ง (ทรมานเมื่อดวงวิญญาณจะถูกถอดถอน)

إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ  (30)

30.วันนั้น เส้นทางทั้งหมดจะถูกนำไปยังพระผู้อภิบาลของเจ้า

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى  (31)

31.เพราะว่าเขาไม่ศรัทธา และไม่นมาซ

 وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى  (32)

32.ทว่าเขาปฏิเสธและผินหลังกลับ

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى  (33)

33.แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจกลับไปหาครอบครัวของเขาอย่างยโสโอหัง

أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى  (34)

34. การลงโทษของพระเจ้าคู่ควรยิ่งนักสำหรับเจ้า  คู่ควรยิ่งนัก

ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى  (35)

35.แล้วการลงโทษของพระเจ้าคู่ควรยิ่งนักสำหรับเจ้า  คู่ควรยิ่งนัก

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى  (36)

36.มนุษย์คิดว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ

أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى  (37)

37.เขามิได้เป็นน้ำอสุจิหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่หลั่งในช่องคลอดดอกหรือ

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى  (38)

38.แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่ง พระองค์ทรงบังเกิดแล้วทรงทำให้สัดส่วนสมบูรณ์

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى  (39)

39.แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง

أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى  (40)

40.ดังนั้น บุคคลเช่นนี้ไม่สามารถทำให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ 


<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>