') //-->
<< ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ |
|
บทอัลกิยามะฮฺ (Al-Qiyamat) (การฟื้นคืนชีพ) |
|
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1) |
1.ข้าขอสาบานต่อวันฟื้นคืนชีพ |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) |
2.ข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง (ว่าวันฟื้นคืนชีพนั้นสัจจริง) |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَنْ لَن نَجْمَعَ عِظَامَهُ (3) |
3.มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ |
بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4) |
4.แน่นอนที่เดียว เราสามารถทำให้ (ลายเส้น) ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5) |
5.แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่วตลอดชีวิต |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6) |
6.เขาถามว่า เมื่อใดเล่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพจะเกิดขึ้น |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7) |
7.ครั้นเมื่อสายตาชะงักงัน (เพราะความกลัวอย่างรุนแรง) |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8) |
8.เมื่อดวงเดือนปราศจากแสงถูกบดบังอยู่ในความมืด |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9) |
9. เมื่อดวงตะวันและดวงเดือนถูกนำมารวมกัน |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10) |
10.วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11) |
11.หามิได้ ไม่มีที่พึ่งพิง (ทางหนี) ดอก |
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12) |
12.ในวันนั้น ทางไปสู่พระผู้อภิบาลของเจ้าเท่านั้นเป็นที่พักพิงสุดท้าย |
يُنَبَّؤُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13) |
13.วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14) | 14.หามิได้ มนุษย์นั้นรู้สภาพตัวเอง |
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ (15) |
15.ถึงแม้ว่าเขาจะอ้างข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16) |
16.เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้า เพื่อรีบอ่าน (อัล-กุรอาน) |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17) |
17.แท้จริง การรวบรวมอัล-กุรอานและการอ่านเป็นหน้าที่ของเรา |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18) |
18.ดังนั้น เมื่อเราอ่านอัล-กุรอาน เจ้าก็จงตามการอ่านนั้น (อ่านตามนั้น) |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19) |
19.ฉะนั้น การอธิบายอัล-กุรอานเป็นหน้าที่ของเรา |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) |
20.หามิได้ (มิได้เป็นดั่งที่คิด) ทว่าสูเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) |
21.สูเจ้าจะทิ้งปรโลก |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22) |
22.ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบานมีความสุข |
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) |
23.จ้องมองพระผู้อภิบาลของตน |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) |
24.และในวันนั้นหลายใบหน้าจะเศร้าสลดหมองคล้ำ |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) |
25.เนื่องจากรู้ว่ามีการลงโทษอันหนักหน่วงจนหลังหักรออยู่ข้างหน้า |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ (26) |
26.หามิได้ เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย |
وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ (27) |
27.มีผู้กล่าวว่า ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้ช่วยเหลือ |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) |
28.เขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากโลกนี้ไป |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) |
29.แข้งข้างหนึ่งก่ายบนแข้งอีกข้างหนึ่ง (ทรมานเมื่อดวงวิญญาณจะถูกถอดถอน) |
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) |
30.วันนั้น เส้นทางทั้งหมดจะถูกนำไปยังพระผู้อภิบาลของเจ้า |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى (31) |
31.เพราะว่าเขาไม่ศรัทธา และไม่นมาซ |
وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى (32) |
32.ทว่าเขาปฏิเสธและผินหลังกลับ |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى (33) |
33.แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจกลับไปหาครอบครัวของเขาอย่างยโสโอหัง |
أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى (34) |
34. การลงโทษของพระเจ้าคู่ควรยิ่งนักสำหรับเจ้า คู่ควรยิ่งนัก |
ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى (35) |
35.แล้วการลงโทษของพระเจ้าคู่ควรยิ่งนักสำหรับเจ้า คู่ควรยิ่งนัก |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36) |
36.มนุษย์คิดว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى (37) |
37.เขามิได้เป็นน้ำอสุจิหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่หลั่งในช่องคลอดดอกหรือ |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى (38) |
38.แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่ง พระองค์ทรงบังเกิดแล้วทรงทำให้สัดส่วนสมบูรณ์ |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى (39) |
39.แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง |
أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى (40) |
40.ดังนั้น บุคคลเช่นนี้ไม่สามารถทำให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ |