| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
|
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ |
|
| บทอัลมุดดัซซิร (Al-Muddaththir) | |
| يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1) |
1 โอ้ ผู้ห่มกายด้วยชุดนอน |
| قُمْ فَأَنذِرْ (2) |
2. จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน |
| وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3) |
3. จงแสดงความเกียงไกรแด่พระผู้อภิบาลของเจ้า |
| وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4) |
4. จงทำความสะอาดเสื้อผ้าของเจ้า |
| وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5) |
5. จงหลีกห่างสิ่งโสโครก |
| وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ (6) |
6. อย่าทำคุณเพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย |
| وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7) |
7. จงอดทนเพื่อพระผู้อภิบาลของเจ้า |
| فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8) |
8. เมื่อแตรสังข์ถูกเป่าขึ้น |
| فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9) |
9. วันนั้น เป็นวันแห่งความอยากลําบากยิ่ง |
| عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10) |
10. สำหรับผู้ปฏิเสธแล้ว มิใช่เรื่องง่าย |
| ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11) | 11. จงปล่อยข้าไว้ตามลําพังกับผู้ที่ข้าได้สร้างเขา |
| وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا (12) |
12. ผู้ที่ข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ |
| وَبَنِينَ شُهُودًا (13) |
13. และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม (ที่รับใช้เขา) |
| وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا (14) |
14. และข้าได้ให้ (ปัจจัยยังชีพ) ความสุขสบายสมบูรณ์แก่เขา |
| ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15) |
15. แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก |
| كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16) |
16. มิเป็นเช่นนั้น เนื่องจากเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อ (โองการ) สัญญาณต่างๆ ของเรา |
| سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17) |
17. ในไม่ช้าข้าจะบังคับเขาให้ขึ้นสูง |
| إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18) |
18. แท้จริง เขาได้ใคร่ครวญและเตรียมพร้อม (ที่จะต่อสู้กับกุรอาน) |
| فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19) |
19. เขาได้รับความหายนะ เขาจะเตรียมพร้อม (ต่อสู้กับกุรอาน) ได้อย่างไร |
| ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20) |
20. แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะเตรียมพร้อม (ต่อสู้กับกุรอาน) ได้อย่างไร |
| ثُمَّ نَظَرَ (21) |
21. เขาได้ตรึกตรอง |
| ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22) |
22. เขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด |
| ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23) |
23. เขาผินหลังให้ (ความจริง) และแสดงความหยิ่งผยอง |
| فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24) |
24. แล้วเขากล่าวว่า นี่ (กุรอาน) มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดต่อกันมาจากบรรพชน |
| إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25) |
25. นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคําพูดของสามัญชน |
| سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26) |
26. ในไม่ช้า ข้าจะโยนเขาเข้าสู่ (นรก) กองไฟที่เผาไหม้ |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27) |
27. อันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร |
| لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28) |
28. (นรก) ซึ่งจะไม่เหลือสิ่งใดไว้ และจะไม่ปล่อยให้สิ่งใดคงเหลือไว้ |
| لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ (29) |
29. นรกจะเผาผิวหนังจนไหม้เกรียม |
| عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30) |
30. มี (มลาอิกะฮฺลงทัณฑ์) สิบเก้าองค์คอบควบคุม |
| وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ (31) |
31. ผู้พิทักษ์ดูแลประตูนรกนอกจากมลาอิกะฮฺผู้ลงทัณฑ์แล้ว
เรามิได้แต่งตั้งผู้ใดอีก เรามิได้กําหนดจํานวนของพวกเขาไว้
เว้นแต่เพื่อทดสอบบรรดาผู้ปฏิเสธ เพื่อบรรดาชาวคัมภีร์จะได้เชื่อมั่น
และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนความศรัทธา
เพื่อบรรดาชาวคัมภีร์และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้ไม่สงสัย
บรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีโรคอีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรในอุปมาเหล่านี้
เช่นนั้นอัลลอฮฺทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์หลงทาง
และทรงชี้นำทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ ไม่มีผู้ใดรู้จํานวนไพร่พลของพระผู้อภิบาลของจ้า
นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์ |
| كَلَّا وَالْقَمَرِ (32) |
32. มิได้เป็นดังที่คิด ขอสาบานด้วยดวงเดือน |
| وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33) |
33. ขอสาบานด้วยรัติกาลเมื่อมันคล้อยไป |
| وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34) |
34. ขอสาบานด้วยอรุโณทัยเมื่อมันทอแสง |
| إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35) |
35. แท้จริงนรกเป็นหนึ่งในสัญญาณอันใหญ่หลวง |
| نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ (36) |
36. เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์ |
| لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37) |
37. สำหรับทุกคนในหมู่สูเจ้าที่ประสงค์จะรุดหน้าไป หรือจะปล่อยให้ล่าช้า(ไปสู่การชี้นำหรือไม่ไป) |
| كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38) |
38. ทุกชีวิตถูกผูกมัดด้วยสิ่งที่ตนได้ขวนขวายไว้ |
| إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39) |
39. ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา |
| فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40) |
40. พวกเขาอยู่ในสวนแห่งสวรรค์หลากหลาย และไต่ถามซึ่งกันและกัน |
| عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41) |
41. เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด |
| مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42) |
42. อะไรที่นำพวกเจ้าเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้ |
| قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43) |
43. พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้นมาซ |
| وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44) |
44. เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน |
| وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45) |
45. พวกเรามั่วสุมอยู่ (ในความผิด) กับพวกที่มั่วสุมไร้สาระ |
| وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46) |
46. พวกเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน |
| حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ (47) |
47. จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา |
| فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ (48) |
48. ดังนั้น การชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้ให้ชะฟาอะฮฺ จะไม่ยังประโยชนอันใดแก่พวกเขา |
| فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ (49) |
49. เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา พวกเขาจึงหันหลังออกจากการตักเตือน |
| كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ (50) |
50. ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นม้าลายที่ตื่นตระหนก |
| فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ (51) |
51. วิ่งหนีจากราชสีห์ |
| بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً (52) |
52. ทว่าทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการ ที่จะให้มีบัญชีกางแผ่ต่างหากยืนมาให้แก่เขา |
| كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ (53) |
53. ไม่เป็นเช่นนั้น (ดังที่พวกเขากล่าว) ทว่ายิ่งไปกว่านั้นพวกเขาไม่เคยกลัวเกรงวันปรโลก |
| كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ (54) |
54. ไม่เป็นเช่นนั้น (ดังที่พวกเขากล่าว) ที่จริง (กุรอาน) เป็นข้อเตือนสติ |
| فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (55) |
55. ฉะนั้น ผู้ใดประสงค์ (อัล-กุรอาน) เขาก็จะจดจําไว้ |
| وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (56) |
56. และจะไม่มีผู้ใดจดจําได้ นอกจากอัลลอฮฺทรงประสงค์ พระองค์คือองค์อภิบาลแห่งความสำรวมและการให้อภัย |