| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
| ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ | |
|
บทอัลญิน (Al-Jinn) |
|
| قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا (1) |
1. จงกล่าวเถิด ได้มีวะฮฺยูมายังฉันซึ่งพวกญินจํานวนหนึ่งได้มาสดับฟัง และพวกเขากล่าวว่า แท้จริง เราได้ยินกุรอานที่แปลกพิสดาร |
| يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا (2) |
2. ซึ่งนำไปสู่ทางที่ถูกต้อง ดังนั้น พวกเราจึงศรัทธาต่ออัล-กุรอาน และเราจะไม่ตั้งบุคคลหรือสิ่งใดเป็นภาคีเทียบเคียงต่อพระผู้อภิบาลของเรา |
| وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا (3) |
3. อันความจริงฐานภาพและความยิ่งใหญ่ แห่งพระผู้อภิบาลของเรานั้นทรงสูงส่งยิ่ง พระองค์ไม่มีภริยาและไม่มีบุตร |
| وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا (4) |
4. แท้จริง คนโง่ในหมู่พวกเรา (อิบลิส) ได้กล่าวร้ายต่ออัลลอฮฺอย่างเกินเหตุ |
| وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (5) |
5. แท้จริง เราคาดคิดว่า ทั้งมนุษย์และญินจะไม่กล่าวเท็จต่ออัลลอฮฺเป็นอันขาด |
| وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا (6) |
6. แท้จริง มนุษย์บางคนเคยขอความคุ้มครองจากญินบางคน ดังนั้น พวกเขาเป็นสาเหตุทำให้พวกเขา (ญิน) เพิ่มการหยิ่งจองหองยิ่งขึ้น |
| وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا (7) |
7. แท้จริง พวกเขาได้คาดคิดเช่นเดียวกับที่พวกเจ้าคาดคิดว่า อัลลอฮฺจะไม่ทรงแต่งตั้งผู้ใดขึ้น (เป็นศาสนทูต) |
| وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا (8) |
8. แท้จริง เราได้ค้นคว้าหาข่าว ณ ชั้นฟ้า แต่เราได้พบ ณ ที่นั่นเต็มไปด้วยผู้พิทักษ์ที่เข้มแข็งและเปลวเพลิง |
| وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا (9) |
9. แท้จริง เราเคยนั่ง ณ สถานที่นั่งแห่งฟากฟ้าเพื่อฟัง แต่บัดนี้ผู้ใดต้องการนั่งฟัง เขาก็จะพบเปลวเพลิงถูกเตรียมไว้สำหรับตน |
| وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا (10) |
10. แท้จริง (ในสภาพเช่นนี้) เราไมรู้ดอกว่าความชั่วร้ายจะถูกให้มีขึ้นแก่ผู้ที่อยู่ ในแผ่นดิน หรือว่าพระผู้อภิบาลของพวกเขาปรารถนาชี้นำทางแก่พวกเขา |
| وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا (11) |
11. แท้จริง ในหมู่พวกเรามีคนดีและคนไม่ดี และพวกเราอยู่ในกลุ่มที่แตกต่างกัน |
| وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَّنْ نُّعجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَن نُّعْجِزَهُ هَرَبًا (12) |
12. แท้จริง เราเชื่อว่าเราจะไม่มีชัยเหนือพระประสงค์ของอัลลอฮฺในแผ่นดิน และเราไม่อาจหนีพ้น (อำนาจ) พระองค์ไปได้ |
| وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا (13) |
13.แท้จริง เมื่อเราได้ยินการชี้นำของอัล-กุรอานเราก็ศรัทธา และผู้ใดศรัทธาต่อพระผู้อภิบาลของเขา เขาก็จะไม่หวั่นเกรงต่อการขาดทุนและการอยุติธรรม |
| وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا (14) |
14. แท้จริง ในหมู่พวกเรามีผู้ที่เป็นมุสลิมและผู้อธรรม ดังนั้น ผู้ใดยอมรับอิสลาม พวกเขาได้เลือกแนวทางที่ถูกต้องแล้ว |
| وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (15) |
15. ส่วนบรรดาผู้อธรรม พวกเขาคือเชื้อเพลิงของไฟนรก |
| وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَّاء غَدَقًا (16) |
16. ถ้าพวกเขา (มนุษย์และญิน) ธำรงมั่นอยู่บนแนวทางที่เที่ยงธรรม แน่นอนเราก็จะให้พวกเขาอิ่มสำราญด้วยน้ำจำนวนมากมาย (ประทานความโปรดปรานอย่างกว้างขวางแก่เขา) |
| لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَمَن يُعْرِضْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا (17) |
17. เพื่อเราจะทดสอบพวกเขาในเรื่องนี้ และผู้ใดหันห่างจากการรำลึกถึงพระผู้อภิบาลของเขา พระองค์จะให้เขาได้รับการลงโทษอันแสนสาหัส |
| وَ اَ نَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلاَ تَدْعُوْا مَعَ اللَّهِ اَحَدًا (18) |
18. แท้จริง บรรดามัสยิดเป็นของอัลลอฮฺ ดังนั้น จงย่าวิงวอนขอผู้ใดเคียงคู่กับอัลลอฮฺ |
| وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا (19) |
19. แท้จริง เมื่อบ่าวของอัลลอฮฺ (มุฮัมมัด) ยืนขึ้นกล่าววิงวอนขอต่อพระองค์ พวกเขาได้ห้อมล้อมรบกวนเขาอย่างหนาแน่น |
| قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا (20) |
20. จงกล่าวเถิดว่า แท้จริง ฉันวิงวอนขอต่อพระผู้อภิบาลของฉันเท่านั้น และฉันจะไม่ตั้งผู้ใดเป็นภาคีเทียบเคียงพระองค์ |
| قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا (21) |
21. จงกล่าวเถิดว่า แท้จริง ฉันไม่มีอำนาจที่จะให้โทษและให้คุณแก่พวกเจ้า |
| قُلْ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا (22) |
22. จงกล่าวเถิด (ถ้าฉันขัดขัดพระบัญชาของพระองค์) จะไม่มีผู้ใดคุ้มครองฉัน ณ อัลลอฮฺได้ และจะไม่มีที่พึ่งอื่นใดนอกจากพระองค์ |
| إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا (23) |
23. หน้าที่ของฉันคือการประกาศจากอัลลอฮฺ และนำสาส์นของพระองค์เผยแผ่ ดังนั้น ผู้ใดฝ่าฝืนอัลลอฮฺและศาสนทูตของพระองค์ ไฟนรกเป็นของเขาและเขาจำพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล |
| حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا (24) |
24. จนกระทั่งเมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งที่ถูกสัญญาไว้แก่พวกเขา เวลานั้นพวกเขาจะได้รู้ว่าใครกันที่เป็นผู้อ่อนแอยิ่งในการเป็นผู้ช่วยเหลือ และมีจำนวนน้อยกว่า |
| قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا (25) |
25. จงกล่าวเถิด ฉันไม่รู้สิ่งที่สูเจ้าถูกสัญญาไว้อยู่ใกล้ หรือว่าพระผู้อภิบาลของฉันจะทรงกำหนดเวลาการลงโทษให้ |
| عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا (26) |
26. พระผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับ และไม่ทรงเปิดเผยสิ่งเร้นลับของพระองค์แก่ผู้ใด |
| إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (27) |
27. ยกเว้นแก่ผู้ที่พระองค์ทรงพอพระทัย เช่น ศาสนทูต ซึ่งพระองค์จะทรงส่งผู้พิทักษ์เฝ้าดูแลเขาทั้งข้างหน้าและข้างหลัง |
| لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا (28) |
28. เพื่อพระองค์จะได้รู้ว่า บรรดาศาสนทูตได้เผยแผ่สาส์นของพระผู้อภิบาลของพวกเขาแล้ว พระองค์ทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่อยู่ ณ ที่พวกเขา และพระองค์ทรงคำนวณทุกสิ่งไว้อย่างครบครัน |
| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |