| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
|
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ |
|
|
บทนูฮฺ (Nuh) |
|
| إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (1) |
1. แท้จริง เราได้ส่งนูฮฺไปยังหมู่ชนของเขา เรากล่าวว่า เจ้าอจง ตักเตือนหมู่ชนของเจ้า ก่อนที่การลงโทษอันเจ็บปวดจะมาถึงพวกเขา |
| قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (2) |
2. เขากล่าวว่า โอ้ หมู่ชนของฉัน แท้จริงฉันคือผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งสำหรับพวกเจ้า |
| أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ (3) |
3. พวกเจ้าจงเคารพภักดีอัลลอฮฺเถิด จงสำรวมตนจากการลงโทษของพระองค์และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามฉัน |
| يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (4) |
4. พระองค์จะทรงอภัยโทษในความผิดของสูเจ้า ทรงผ่อนผันสูเจ้าจนกระทั่งถึงวาระที่ถูกกําหนดไว้ เนื่องจากเมื่อวาระของอัลลอฮฺมาถึงจะไม่ยืดเวลาให้ล่าช้าออกไปอีก หากสูเจ้าได้รู้ |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا (5) |
5. (นูฮฺ) กล่าวว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของข้าฯ แท้จริงข้าฯ ได้เชิญชวนหมู่ชนของข้าฯ ทั้งราตรีและทิวากาล |
| فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا (6) |
6. ทว่าการเชิญชวนของข้าฯ มิได้เพิ่มพูนสิ่งใดแก่พวกเขา นอกจากการหลบหนี |
| وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا (7) |
7. แท้จริง ทุกครั้งที่ข้าฯเชิญชวนพวกเขา เพื่อพระองค์จะได้อภัยโทษให้พวกเขา พวกเขากับก็เอานิ้วอุดรูหูของพวกเขาไว้ และเอาเสื้อผ้าของพวกเขาคลุมตัวจนมิด พวกเขาดื้อรั้น และหยิ่งผยองด้วยความยโสโอหัง |
| ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا (8) |
8. ครั้นแล้วข้าฯได้เชิญชวนพวกเขา (ให้เชื่อฟัง) ด้วยเสียงอันดัง |
| ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا (9) |
9. ข้าฯได้ประกาศแก่พวกเขาอย่างเปิดเผย ข้าฯได้อธิบาย (แก่นแท้ของความเป็นเอกะและความศรัทธา) อย่างลับ ๆ แก่พวกเขา |
| فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا (10) |
10. ข้าฯได้กล่าวแก่พวกเขาว่า สูเจ้าจงขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของเจ้าเถิด แท้จริง พระองค์ทรงเป็นผู้อภัยโทษอย่างแท้จริง |
| يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْمكُمْ مِدرَارًا (11) |
11. พระองค์จะหลั่ง (น้ำฝน) จากฟากฟ้าอย่างต่อเนื่องแก่สูเจ้า |
| وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا (12) |
12. พระองค์จะทรงเพิ่มพูนทรัพย์สินและบุตรหลานมากมายแก่สูเจ้า ทรงให้สวนอันเขียวขจีและธารน้ำที่มีน้ำไหลรินหลากหลายแก่สูเจ้า |
| مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا (13) |
13. เพราะเหตุอันใดสูเจ้าจึงไม่สำนึกถึงความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮฺ |
| وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا (14) |
14.ขณะที่พระองค์ทรงสร้างสูเจ้าตามลําดับขั้นตอนที่แตกต่าง |
| أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا (15) |
15. สูเจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระองค์ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งเจ็ดเป็นชั้น ๆ ได้อย่างไร |
| وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا (16) |
16. พระองค์ทรงทำให้ดวงเดือนในชั้นฟ้าเหล่านั้นมีแสงสว่าง และทรงทำให้ดวงตะวันมีแสงเจิดจ้า |
| وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا (17) |
17. อัลลอฮฺ ทรงบังเกิดสูเจ้าขึ้นมาจากแผ่นดินเช่นพืชผัก |
| ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا (18) |
18. ทรงทำให้สูเจ้ากลับคืนสู่แผ่นดิน และ (ในวันฟื้นคืนชีพ) ทรงให้สูเจ้าออกมาอีกครั้ง |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا (19) |
19. อัลลอฮฺทรงทำให้แผ่นดินราบเรียบกว้างใหญ่สำหรับสูเจ้า |
| لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا (20) |
20. เพื่อสูเจ้าจะได้สัญจรไปมาตามพื้นที่โล่งกว้างนั้น |
| قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا (21) |
21. นูฮฺกล่าวว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของข้าฯ แท้จริง พวกเขาได้ฝ่าฝนข้าฯ พวกเขาเชื่อฟังผู้ที่มิได้เพิ่มพูนทรัพย์สินและลูกหลานอันใดแก่พวกเขา นอกจากการขาดทุน |
| وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا (22) |
22. พวกเขาได้วางแผนร้ายอันยิ่งใหญ่ |
| وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا (23) |
23. พวกเขากล่าวว่า พวกเจ้าอย่าได้ทอดทิ้งพระเจ้าทั้งหลายของพวกเจ้าเป็นอันขาด พวกเจ้าอย่าได้ทอดทิ้งวัดดฺ สุวาอฺ ยะฆูษ ยะอูก และนัสรฺ เป็นอันขาด |
| وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا (24) |
24. แน่นอน พวกเขาได้ทำให้หมู่ชนจำนวนมากหลงผิด ดังนั้น ขอพระองค์อย่าได้เพิ่มสิ่งใดแก่ผู้อธรรมเหล่านั้น นอกจากการหลงผิดเท่านั้น |
| مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا (25) |
25. อันเนื่องมาจากความผิดอันมากหลายของพวกเขา พวกเขาจึงถูกจมน้ำตาย และถูกให้เข้าอยู่ในไฟนรก ดังนั้น พวกเขาจะไม่พบผู้ช่วยเหลือคนใดสำหรับพวกเขา นอกจากอัลลอฮฺ |
| وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا (26) |
26. นูฮฺกล่าวว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของข้าฯ ขออย่าได้ปล่อยให้พวกปฏิเสธหลงเหลืออยู่ในแผ่นดินแม้แต่คนเดียว |
| إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا (27) |
27. เพราะถ้าพระองค์ทรงปล่อยให้พวกเขาหลงเหลืออยู่ พวกเขาจะทำให้ปวงบ่าวของพระองค์หลงผิด และพวกเขาจะให้กําเนิดเฉพาะพวกเลวทราม และพวกปฏิเสธเท่านั้น |
| رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا (28) |
28. โอ้ พระผู้อภิบาลของข้าฯ ขอทรงอภัยโทษแก่ข้าฯ แก่บิดามารดาของข้าฯ แก่ผู้ที่เข้ามาในบ้านของข้าฯ ด้วยความศรัทธา และแก่บรรดาผู้ศรัทธาชายและบรรดาผู้ศรัทธาหญิง และขอพระองค์อย่าได้เพิ่มสิ่งใดแก่พวกอธรรม นอกจากความพินาศหายนะเท่านั้น |