| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
| ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ | |
|
อัลมุนาฟิกูน (Al-Munafiqun) |
|
| إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ (1) |
1. เมื่อพวกกลับกลอกมาหาเจ้าจะกล่าวว่า เราขอปฏิญาณว่าแท้จริงท่านเป็นเราะซูลของอัลลอฮฺ แน่นอน อัลลอฮฺทรงรู้ดีว่าสูเจ้าเป็นเราะซูลของพระองค์ ทว่าอัลลอฮฺทรงยืนยันว่า แท้จริงพวกกลับกลอกเป็นผู้มุสา |
| اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (2) |
2. พวกเขาได้ถือเอาการสาบานของพวกเขาเป็นโล่ป้องกัน เพื่อกีดกันปวงชนไปจากทางของอัลลอฮฺ แน่นอน พวกเขาได้กระทำสิ่งชั่วช้ายิ่ง |
| ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ (3) |
3. นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาศรัทธาแล้วก็ปฏิเสธ ดังนั้น หัวใจของพวกเขาจึงถูกประทับตรา พวกเขาไม่เข้าใจความจริง |
| وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ (4) |
4. เมื่อสูเจ้าเห็นพวกเขา สูเจ้าจะตะลึงงันกับรูปลักษณะของพวกเขา หากพวกเขาพูดสูเจ้าจะฟังคำพูดของพวกเขา ทว่าพวกเขาเป็นประหนึ่งท่อนไม้แห้งที่พิงกำแพงไว้ พวกเขาคิดว่าทุกเสียงร้องนั้นเป็นปรปักษ์กับพวกเขา พวกเขาคือศัตรูตัวฉกาจของเจ้า ดังนั้น จงระวังพวกเขา พวกเขาหันเหไปจากความจริงได้อย่างไร ขออัลลอฮฺทรงทำลายพวกเขา |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ (5) |
5. เมื่อมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า จงเข้ามาเถิดเราะซูลแห่งอัลลอฮฺจะขออภัยโทษให้แก่พวกเจ้า พวกเขาหันหน้า (อย่างเย้ยหยัน) ไปทางอื่น สูเจ้าเห็นพวกเขาท้วงติงคำพูดของสูเจ้าและแสดงความยโสโอหัง |
| سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (6) |
6. สำหรับพวกเขาไม่แตกต่าง ไม่ว่าสูเจ้าจะขออภัยโทษให้แก่พวกเขาหรือไม่ก็ตาม อัลลอฮฺจะไม่ทรงอภัยโทษให้แก่พวกเขาอย่างแน่นอน เพราะอัลลอฮฺไม่ทรงชี้นำหมู่ชนผู้ฝ่าฝืน |
| هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ (7) |
7. พวกเขาคือกลุ่มชนที่กล่าวว่า จงอย่าบริจาคให้แก่บุคคลที่อยู่กับเราะซูลแห่งอัลลอฮฺ เพื่อพวกเขาจะได้แยกย้ายออกไป (พวกเขาลืมไปว่า) คลังสมบัติแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน เป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺ ทว่าพวกกลับกลอกนั้นไม่เข้าใจ |
| يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (8) |
8. พวกเขากล่าวว่า ถ้าเรากลับไปยังนครมะดีนะฮฺ พวกที่มีอำนาจมากกว่าจะขับไล่พวกที่ต่ำต้อยออกไป ขณะที่อำนาจนั้นเป็นของอัลลอฮฺ เราะซูลของพระองค์และบรรดาผู้ศรัทธา ทว่าพวกกลับกลอกนั้นไม่รู้ |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) |
9. โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงอย่าปล่อยให้ทรัพย์สินและลูกหลานของสูเจ้า เป็นเหตุให้สูเจ้าลืมเลือนการรำลึกถึงอัลลอฮฺ หากผู้ใดกระทำเช่นนั้นพวกเขาคือผู้ขาดทุนอย่างแท้จริง |
| وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ (10) |
10. สูเจ้าจงบริจาคสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่สูเจ้า ก่อนที่ความตายจะมาเยือนสูเจ้าคนใดคนหนึ่ง เวลานั้นจะกล่าวว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา มาตรว่าพระองค์ทรงผ่อนผันความตายให้ล่าช้าออกไปเล็กน้อย ข้าฯจะบริจาค (ในหนทางของพระองค์) แน่นอน เพื่อข้าฯจะได้เป็นหนึ่งในหมู่กัลญาณชนทั้งหลาย |
| وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) |
11. ทว่าเมื่อความตายมาถึง อัลลอฮฺจะไม่ผ่อนผันให้ล่าช้าแก่ชีวิตใด อัลลอฮฺ ทรงรอบรู้ยิ่งในสิ่งที่สูเจ้ากระทำ |
| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |