| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
|
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ |
|
|
อัลญุมุอะฮฺ (Al-Jumuah) |
|
| يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1) |
1. สรรพสิ่งในชั้นฟ้าทั้งหลายและในแผ่นดินต่างแซ่ซ้องสดุดีแด่อัลลอฮฺ พระผู้ทรงอภิสิทธิ์ ผู้ทรงบริสุทธิ์ ผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง |
| هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (2) |
2. พระองค์ทรงแต่งตั้งเราะซูลผู้ไม่รู้หนังสือขึ้นจากหมู่พวกเขา เพื่อสาธยายโองการต่าง ๆ ของพระองค์แก่พวกเขา ทำการขัดเกลาพวกเขาให้บริสุทธิ์ สอนคัมภีร์และวิทยปัญญาแก่พวกเขา แม้ว่าก่อนนี้พวกเขาจะอยู่ในการหลงผิดอันชัดแจ้งก็ตาม |
| وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (3) |
3. และเป็นเราะซูลของกลุ่มชนอื่น ซึ่งยังไม่ได้รวมกับพวกเขา และพระองค์ผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง |
| ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (4) |
4. นี่คือความโปรดปรานของอัลลอฮฺ ทรงประทานก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮฺคือพระผู้ทรงอภิสิทธิ์ความโปรดปรานใหญ่หลวง |
| مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (5) |
5. บรรดาผู้ที่ต้องปฏิบัติตามคัมภีร์เตารอฮฺ แต่พวกเขามิได้ปฏิบัติ อุปมาของพวกเขาประหนึ่งลาที่แบกหนังสือต่างๆ ไว้บนหลัง (แต่ไม่เข้าใจ) หมู่ชนที่ปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของอัลลอฮฺช่างชั่วช้าจริง อัลลอฮฺไม่ทรงชี้นำหมู่ชนผู้อธรรม |
| قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (6) |
6. จงกล่าวเถิด โอ้ บรรดายะฮูดียฺเอ๋ย หากสูเจ้าคิดว่า (เฉพาะ) สูเจ้าเท่านั้นเป็นมิตรของอัลลอฮฺมิใช่ปวงชนอื่น ดังนั้น สูเจ้าจงมุ่งหวังความตายเถิด หากสูเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง (เพื่อจะได้พบกับสหายรัก) |
| وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (7) |
7. แต่ว่าพวกเขาจะไม่มุ่งหวังความตายเด็ดขาด เนื่องจากสิ่งที่พวกเขาได้ประกอบไว้ล่วงหน้า อัลลอฮฺทรงรู้จักพวกอธรรมทั้งหลายอย่างดี |
| قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (8) |
8. จงกล่าวเถิด แท้จริงความตายที่สูเจ้ากำลังหนีสุดท้ายจะเวียนมาพบสูเจ้า แล้วสูเจ้าจะถูกนำกลับไปยังพระผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับและสิ่งเปิดเผย แล้วพระองค์จะทรงแจ้งสูเจ้าให้ทราบในสิ่งที่ประกอบไว้ |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلوةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (9) |
9. โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย เมื่อมีเสียงร้องเรียก (อะซาน) ไปสู่การนมาซในวันศุกร์ก็จงรีบเร่งไปสู่การรำลึกถึงอัลลอฮฺเถิด จงละเว้นการค้าขายชั่วคราว นี่เป็นการดีสำหรับสูเจ้าหากสูเจ้ารู้ |
| فَإِذَا قُضِيَتِ الصّلوةُ فَانتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (10) |
10. ครั้นเมื่อนมาซได้สิ้นสุดลง (สูเจ้าเป็นอิสระ) ก็จงแยกย้ายไปตามแผ่นดิน เพื่อแสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺ และจงรำลึกถึงอัลลอฮฺให้มากเพื่อว่าสูเจ้าจะได้รับชัยชนะ |
| وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (11) |
11. เมื่อพวกเขาเห็นการค้าและการละเล่นไร้สาระพวกเขาก็วิ่งกรูกันไปยังสิ่งนั้น โดยปล่อยเจ้าให้ยืนอยู่ตามลำพัง จงกล่าวเถิด สิ่งที่มีอยู่ ณ อัลลอฮฺนั้นดีกว่าการละเล่นและการค้า อัลลอฮฺทรงเป็นเลิศยิ่งในหมู่ผู้ประทานปัจจัยทั้งหลาย |