<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ
อัลฮัซรฺ (Al-Hashr)
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ  (1)

1. สิ่งที่อยู่ในชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ต่างแซ่ซ้องสดุดีแด่อัลลอฮ. พระผู้ทรงอำนาจผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง

هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ  (2)

2. พระองค์ คือ ผู้ทรงขับบรรดาผู้ปฏิเสธชาวคัมภีร์ออกจากบ้านเรือนของพวกเขาเป็นครั้งแรก (เมื่อเผชิญหน้ากับมุสลิม) สูเจ้ามิได้คาดคิดว่าพวกเขาจะออกไป พวกเขาคิดว่าป้อมปราการของพวกเขาคงจะป้องกันพวกเขาให้รอดพ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺได้ แต่อัลลอฮฺได้มายังพวกเขาโดยที่พวกเขามิได้คาดคิดมาก่อน พระองค์ทรงทำให้ความหวาดกลัวเกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา โดยพวกเขาได้ทำลายบ้านเรือนของพวกเขาด้วยน้ำมือของพวกเขา และน้ำมือของบรรดาผู้ศรัทธา จงถือเป็นบทเรียนเถิด โอ้ ปวงผู้มองเห็นทั้งหลาย

وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ  (3)

3. และหากมิใช่เพราะอัลลอฮฺทรงกำหนดพวกเขาละทิ้งบ้านเรือนแล้วละก็ พระองค์จะทรงลงโทษพวกเขาในโลกนี้อย่างแน่นอน และสำหรับพวกเขาแล้วในปรโลกคือ การลงโทษด้วยไฟนรก

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ  (4)

4. ทั้งนี้เนื่องจากพวกเขาเป็นศัตรูกับอัลลอฮฺและเราะซูลของพระองค์  และผู้ใดเป็นศัตรูกับอัลลอฮฺ (จงไว้เถิด) อัลลอฮฺทรงลงโทษอย่างรุนแรง

مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ  (5)

5. ต้นอินทผลัมอันมีค่าทุกต้นที่สูเจ้าตัด หรือปล่อยให้ยืนต้นไว้เช่นนั้น เนื่องด้วยอนุมัติของอัลลอฮฺ เพื่อพระองค์จะทำให้บรรดาผู้ฝ่าฝืนได้รับความอัปยศ

وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ  (6)

6. สิ่งใดที่อัลลอฮฺทรงยึดกลับค้นจากพวกเขา (ยะฮูด) มาให้เราะซูลของพระองค์ พวกเจ้ามิได้เหน็ดเหนื่อยด้วยการขี่ม้าหรือขี่อูฐออกไปเอา ทว่าอัลลอฮฺ ทรงให้บรรดาเราะซูลของพระองค์มีอำนาจเหนือผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ อัลลอฮฺ ทรงอานุภาพเหนือทุกสรรพสิ่ง

مَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ  (7)

7. สิ่งใดที่อัลลอฮฺทรงยึดกลับคืนจากชาวเมืองมาให้เราะซูลของพระองค์ เป็นสิทธิของอัลลอฮฺและเราะซูล ญาติสนิท เด็กกำพร้า ผู้ขัดสน และผู้เดินทาง เพื่อ (ทรัพย์จำนวนมาก) จะได้ไม่ตกและหมุนเวียนอยู่ในมือของผู้ร่ำรวยในหมู่สูเจ้า สิ่งใดที่เราะซูลได้นำมาให้สูเจ้าก็จงรับว้า และสิ่งใดที่ท่านได้ห้ามสูเจ้าก็จงหลีกเลี่ยงเสีย สูเจ้าจงสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ แท้จริงอัลลอฮฺทรงลงโทษอย่างรุนแรง

لِلْفُقَرَاء الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَيَنصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ  (8)

8. ทรัพย์สินเหล่านี้เป็นของบรรดาผู้ขัดสนที่อพยพ ซึ่งพวกเขาถูกขับไล่ออกบ้านเมืองและทรัพย์สินของพวกเขา ขณะที่พวกเขาแสวงหาความโปรดปรานและความปราโมทย์จากอัลลอฮฺ พวกเขาช่วยเหลืออัลลอฮฺ และเราะซูลของพระองค์ พวกเขาคือผู้สัตย์จริง

وَالَّذِينَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ  (9)

9. บรรดาผู้ที่ตั้งหลักแหล่งอยู่ที่นครมะดีนะฮก่อนผู้อพยพ  และมีศรัทธา ก่อน พวกเขารักใคร่ผู้ที่อพยพมายังพวกเขา พวกเขาไม่อิจฉาริษยาสิ่งที่ถูกประทานให้แก่บรรดาผู้อพยพ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความต้องการอย่างสูงในสิ่งเหล่านั้นก็ตาม แต่จะให้สิทธิแก่พวกเขาก่อนตน และผู้ใดปกป้องความตระหนี่ของตัวเอง พวกเขาจะเป็นผู้ประสบความสำเร็จ

وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ  (10)

10. และบรรดาผู้ที่มาหลังจากพวกเขา (หลังพวกมุฮาญิรีนและอันซอร)  พวกเขากล่าวว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา โปรดอภัยให้แก่เราและพี่น้องของเราผู้ซึ่งศรัทธาก่อนหน้าเรา และโปรดอย่าทำหัวใจของเราอิจฉาริษยาหรือคิดอคติต่อบรรดาผู้ศรัทธา โอ้ พระผู้อภิบาลของเรา แท้จริงพระองค์ทรงเอ็นดูและทรงเมตตาเสมอ

أَلَمْ تَر إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ  (11)

11. เจ้ามิเห็นบรรดาพวกกลับกลอกดอกหรือ ที่กล่าวแก่พี่น้องชาวคัมภีร์ผู้ปฏิเสธของพวกเขาว่า เมื่อใดที่พวกเขาขับไล่พวกท่านออก (จากบ้านเรือน) แน่นอน พวกเราก็จะออกไปพร้อมกับพวกท่านด้วย และเราจะไม่เชื่อฟังผู้ใดเป็นอันขาดที่กล่าวเกี่ยวกับท่าน ถ้าหากพวกท่านถูกโจมตีแน่นอน เราจะช่วยเหลือพวกท่าน อัลลอฮฺทรงเป็นพยานว่า พวกเขากล่าวเท็จ

لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا يَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ  (12)

12. ถ้าหากพวกเขาถูกขับไล่ออกไปจริงบรรดาผู้กลับกลอกก็จะไม่ออกไปพร้อมกับพวกเขา ถ้าพวกเขาถูกโจมตีผู้กลับกลอกก็จะไม่ช่วยเหลือพวกเขา ถ้าหากช่วยเหลือพวกเขา แน่นอน บรรดาผู้กลับกลอกก็จะผินหลังหนีไปจากพวกเขา ดังนั้น จะไม่มีผู้ใดช่วยเหลือพวกเขา

لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ  (13)

13. แน่นอน ความหวาดกลัวสูเจ้าในหัวใจของพวกเขา มีมากยิ่งกว่ากลัวอัลลอฮฺ ทั้งนี้ เนื่องจากพวกเขาเป็นหมู่ชนที่โง่เขลา

لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ  (14)

14. พวกเขาจะไม่ต่อสู้กับพวกเจ้าซึ่งๆ หน้า เว้นแต่ในเมืองที่มีป้อมปราการหรือจากเบื้องหลังของกำแพง การเป็นศัตรูระหว่างพวกเขากันเองเข้มแข็ง (ทว่าอ่อนแอต่อหน้าสูเจ้า) พวกเขาแสร้งสามัคคีขณะที่จิตใจของพวกเขาแปลกแยกกัน ทั้งนี้ เนื่องจากพวกเขาเป็นหมู่ชนที่ไม่ใช้สติปัญญาใคร่ครวญ

كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ  (15)

15. การงานของยะฮุดียฺกลุ่มนี้เหมือนกับชนก่อนหน้าพวกเขาเล็กน้อย ซึ่งพวกเขาได้ลิ้มรสผลร้ายแห่งการงานของพวกเขา และสำหรับพวกเขาคือ การลงโทษอันแสนสาหัส

كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ  (16)

16. การงานของพวกเขาเหมือนชัยฎอน เมื่อกล่าวกับมนุษย์ว่าจงปฎิเสธ (เพื่อข้าจะแก้ปัญหาให้) ครั้นเมื่อมนุษย์ปฎิเสธชัยฎอนจะกล่าวว่า ข้าขอปลีกตัวไปจากเจ้า แท้จริง ข้ากลัวอัลลอฮฺ พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก

فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ  (17)

17. ในที่สุดบั้นปลายของพวกเขา คือ ทั้งสองจะอยู่ในนรกและจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดไป และนี่คือผลตอบแทนของบรรดาผู้อธรรม

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ  (18)

18. โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย สูเจ้าจงสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ และทุกชีวิตต้องพิจารณาว่าตนได้ตระเตรียมสิ่งใดไว้บ้างสำหรับพรุ่งนี้ จงสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ แท้จริง อัลลอฮฺ ทรงรอบรู้ในสิ่งที่สูเจ้ากระทำ

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ  (19)

19. สูเจ้าจงอย่าเป็นเฉกเช่นบรรดาผู้ที่ลืมอัลลอฮ เพราะอัลลอฮจะทรงให้พวกเขาลืมตัวเอง ชนเหล่านั้นคือผู้ฝ่าฝืน

لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ  (20)

20. บรรดาชาวนรกกับชาวสวรรค์นั้นไม่เท่าเทียมกัน บรรดาชาวสวรรค์เป็นผู้ประสบความสำเร็จ

لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ  (21)

21. หากเราประทานอัล-กุรอานลงมาบนภูเขา แน่นอน เจ้าจะเห็นภูเขานอบน้อม และแตกออกเป็นเสี่ยงเนื่องจากความกลัวต่ออัลลอฮฺ อุปมาเหล่านี้เราได้ยกมาเป็นอุทาหรณ์สำหรับมนุษย์ บางทีพวกเขาจะได้พิจารณาใคร่ครวญ

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ  (22)

22. พระองค์ คือ อัลลอฮ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ ผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับและสิ่งเปิดเผย พระองค์ คือ ผู้ทรงปรานีผู้ทรงเมตตาเสมอ

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ  (23)

23. พระองค์ คือ อัลลอฮ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีกนอกจากพระองค์ ผู้ทรงอำนาจสูงสุด ผู้ทรงบริสุทธิ์จากทุกความบกพร่อง ผู้ทรงความศานติ  ผู้ทรงให้ความปลอดภัย ผู้ทรงคุ้มครองรักษา ผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงความยิ่งใหญ่ อัลลอฮฺ ทรงบริสุทธิ์จากทุกสิ่งที่พวกเขาตั้งภาคีต่อพระองค์

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ  (24)

24. พระองค์ คือ อัลลอฮ ผู้ทรงบังเกิด ผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงทำให้เป็นรูปร่าง (โดยไม่มีต้นแบบ) สำหรับพระองค์คือพระนามอันไพจิต สรรพสิ่งทั้งมวลทั้งในฟากฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ต่างแซ่ซ้องสดุดีต่อพระองค์ พระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจผู้ทรงปรีชาญาณยิ่ง


<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>