<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ
บทอัลฟัจญรฺ (Al-Fajr)
وَالْفَجْرِ  (1)

1. ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

وَلَيَالٍ عَشْرٍ  (2)

2. และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ  (3)

3. และด้วยความเป็นคู่ และเป็นคี่

وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ  (4)

4. และด้วยเวลากลางคืนยามที่โคจรไป

هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ  (5)

5. ในสิ่งดังกล่าวนั้น มิได้เป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ  (6)

6. เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระผู้อภิบาลของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ  (7)

7. (พวกเขาเหมือนชาวเมือง) อิร็อมมีเสาหินสูงตระหง่าน

الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ  (8)

8. ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ  (9)

9. พวกซะมูดได้สกัดหิน ณ หุบเขา

وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ  (10)

10. ฟิรเอานฺ เจ้าของประรำทั้งหลาย

الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ  (11)

11. บรรดาผู้ละเมิดทั้งปวงตามหัวเมืองต่าง ๆ

فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ  (12)

12. แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในเมืองเหล่านั้น

فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ  (13)

13. ด้วยเหตุนี้ พระผู้อภิบาลของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ  (14)

14. แน่นอน พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงเฝ้าคอยดูอยู่

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ  (15)

15. ส่วนมนุษย์เมื่อพระผู้อภิบาลของเขาทรงทดสอบเขา ด้วยการให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระผู้อภิบาลของฉันทรงยกย่องฉัน

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ  (16)

16. ครั้นเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขา ด้วยการให้ปัจจัยของเขาลดน้อยลงแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระผู้อภิบาลของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ  (17)

17. มิใช่เช่นนั้นดอก ทว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ  (18)

18. พวกเจ้ามิได้สนับสนุนกันในการแจกจ่ายอาหารแก่คนยากจน

وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا  (19)

19. พวกเจ้ารวบรวมและกินมรดกในคราวเดียวจนหมดเกลี้ยง

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا  (20)

20. พวกเจ้ารักทรัพย์สมบัติกันอย่างดื่มด่ำ

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا  (21)

21. มิใช่เช่นนั้น เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا  (22)

22. พระบัญชาแห่งพระผู้อภิบาลของเจ้าและมะลาอิกะฮฺปรากฏเป็นแถว ๆ

وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى  (23)

23. วันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีประโยชน์แก่เขาได้อย่างไร

يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24)

24. เขาจะกล่าวว่า โอ้ พระเจ้า ฉันน่าจะส่งบางสิ่งมาก่อนล่วงหน้าสำหรับชีวิตฉัน

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ  (25)

25. ในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่น การลงโทษของพระองค์

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ  (26)

26. และไม่มีผู้ใดผูกมัด เช่นการผูกมัดของพระองค์

يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ  (27)

27. โอ้ ดวงชีวิตที่สงบมั่นเอ๋ย

ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً  (28)

28. จงกลับมายังพระผู้อภิบาลของเจ้า ขณะที่เจ้ามีความยินดี (ในพระองค์) และเป็นที่ปิติ (ของพระองค์)

فَادْخُلِي فِي عِبَادِي  (29)

29. ฉะนั้น จงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด

وَادْخُلِي جَنَّتِي  (30)

30. และจงเข้ามาอยู่ในสรวงสวรรค์ของข้าเถิด


<< ก่อน < สารบัญ > หลัง>>