| << ก่อน | < สารบัญ > | หลัง>> |
|
ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตา พระผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ |
|
|
อัลมุลกฺ (Al-Mulk) |
|
| تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
1. ความเจริญสุขจงมีแด่พระผู้ซึ่งอำนาจการบริบาลโลก อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และพระองค์คือผู้ทรงอานุภาพเหนือทุกสรรพสิ่ง |
| الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) |
2. พระผู้ทรงให้ความตายและชีวิต เพื่อทดสอบสูเจ้าว่าผู้ใดบ้างในหมู่สูเจ้าที่มีผลงานดีเยี่ยม พระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจและทรงให้อภัยเสมอ |
| الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ (3) |
3. พระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งเจ็ดเป็นชั้นๆ เจ้าจะไม่เห็นความไม่ได้สัดส่วนหรือ (ความบกพร่อง) ในการสร้างของพระผู้ทรงกรุณาปรานี ดังนั้น เจ้าจงหันกลับมา มองอีกครั้งซิว่า เจ้าจะเห็นรอยร้าวหรือช่องโหว่บ้างไหม |
| ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِيرٌ (4) |
4. แล้วจงหันกลับมามอง (โลก) อีกเป็นครั้งที่สอง ในที่สุดสายตาก็จะกลับมายังเจ้าอีกครั้ง ขณะที่อยู่ในสภาพที่ละเหี่ยไร้สามารถ |
| وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5) |
5. แน่นอน เราได้ประดับท้องฟ้าชั้นโลกด้วยดวงดาวทีสว่างไสว และเราได้ทำเป็นอาวุธสำหรับขับไล่ชันฏอน เราได้เตรียมการลงโทษด้วยไฟอันร้อนแรงสำหรับพวกมัน |
| وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6) |
6. สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธพระผู้อภิบาลของพวกเขา คือ การลงโทษแห่งนรกอเวจี และมันเป็นทางกลับที่ชั่วช้ายิ่ง |
| إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7) |
7. เมื่อพวกเขาถูกโยนลงไปในนรกพวกเขาจะได้ยินเสียงร้องครวญครางอันน่ากลัว ขณะที่มันกำลังเดือดพล่าน |
| تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) |
8. (นรก) เกือบจะระเบิดออกไปเพราะความเคียดแค้น ทุกครั้งที่ชาวนรกกลุ่มหนึ่งถูกโยนลงไป ยามเฝ้านรกจะถามพวกเขาว่า มิได้มีผู้ตักเตือนมายังพวกเจ้าดอกหรือ |
| قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) |
9. พวกเขากล่าวว่า แน่นอน ได้มีผู้ตักเตือนมายังเราแล้วแต่พวกเราได้ปฏิเสธ และกล่าวว่า อัลลอฮฺมิได้ประทานสิ่งใดลงมา พวกจ้าต่างอยู่ในการหลงผิดอันใหญ่หลวง |
| وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) |
10. พวกเขากล่าวอีกว่า หากพวกเราฟังและใช้สติปัญญาใคร่ครวญ พวกเราก็จะมิได้มาอยู่กับชาวนรกอย่างนี้ดอก |
| فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11) |
11. บัดนี้ พวกเขายอมสารภาพในความผิดของพวกเขา ดังนั้น ชาวนรกช่างห่างไกลจากความโปรดปราน |
| إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12) |
12 ส่วนบรรดาผู้ยำเกรงต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขาในที่ลับ พวกเขาจะได้รับการอภัยโทษและรางวัลอันยิ่งใหญ่แน่นอน |
| وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13) |
13. พวกเธอจะปิดบังคําพูดของสูเจ้าหรือเปิดเผย (ก็ไม่แตกต่าง) แท้จริง พระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในทรวงอกทั้งหลาย |
| أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14) |
14. พวกเขามิได้รอบรู้ถึงพระผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งดอกหรือ ขณะที่พระองค์ทรงรอบรู้อย่างถี่ถ้วนและทรงตระหนักยิ่ง |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15) |
15. พระองค์คือผู้ทรงทำแผ่นดินนี้ให้ราบเรียบสำหรับสูเจ้า ดังนั้น จงสัญจรไปตามขอบเขตของมันและจงบริโภคปัจจัยยังชีพของพระองค์ ยังพระองค์คือการกลับและรวมตัวของทุกคน |
| أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16) |
16. สูเจ้านึกว่าจะปลอดภัยจากการลงโทษของเจ้าผู้ทรงบริบาลฟากฟ้ากระนั้นหรือ ถ้าหากทรงบัญชาให้แผ่นดินสูบสูเจ้าไปขณะที่เจ้าหวั่นไหวตลอดเวลา |
| أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17) |
17. หรือว่าสูเจ้าจะปลอดภัยจากลมหอบก้อนกรวด ซึ่งพระเจ้าแห่งฟากฟ้าทรงกระหน่ำลงมายังเจ้า และในไม่ช้านี้สูเจ้าจะได้รู้ว่าการตักเตือน (ขู่กรรโชก) ของข้าเป็นเช่นใด |
| وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18) |
18. แน่นอน บรรดาหมู่ชนก่อนหน้าพวกเขาที่ปฏิเสธ (โองการของข้า) ดังนั้นการลงโทษของข้าเป็นอย่างไร |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19) |
19. พวกเขามิได้พิจารณาดูนกที่อยู่เหนือพวกเขา ขณะที่มันกางและหุบปีกดอกหรือ ซึ่งไม่มีผู้ใดปล่อยให้บินท่ามกลางเวหาได้ นอกจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี แท้จริงพระองค์ทรงมองเห็นทุกสิ่งอย่าง |
| أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20) |
20. หรือผู้ใดเล่า ซึ่งเขาเป็นพลพรรคของสูเจ้าที่สามารถช่วยเหลือสูเจ้าได้ นอกจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี พวกปฏิเสธมิใช่อื่นใดนอกจากถูกหลอกลวงเท่านั้น |
| أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21) |
21. ผู้ใดเล่าที่เขาให้ปัจจัยยังชีพแก่สูเจ้า หากพระองค์ทรงระงับปัจจัยยังชีพของพระองค์ไว้ (แล้วผู้ใดเล่าจะช่วยเจ้า) ทว่าพวกเขาดื้อรั้นและหนีความจริงอย่างอวดี |
| أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (22) |
22. ผู้ที่เดินคว่ำคมําใบหน้าของเขาจะเข้าใกล้ทางนำมากกว่า หรือว่าผู้ที่เดินตัวตรงอยู่บนแนวทางที่เที่ยงธรรม |
| قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (23) |
23. จงกล่าวเถิด พระองค์คือผู้ทรงบังเกิดสูเจ้า ทรงประทานหู ดวงตา และหัวใจแก่เจ้า ทว่าส่วนน้อยเท่านั้นที่ขอบคุณ |
| قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) |
24. จงกล่าวเถิด พระองค์คือผู้ทรงสร้างสูเจ้าบนหน้าแผ่นดิน และสูเจ้าจะถูกรวบรวมให้กลับไปหาพระองค์ |
| وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25) |
25. พวกเขากล่าวว่า ถ้าหากสูเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง แล้วเมื่อใดเล่าสัญญาแห่งการอวสานจะเกิดขึ้น |
| قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26) |
26. จงกล่าวเถิด ความรู้ในเรื่องนั้นอยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ ข้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งเท่านั้น |
| فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27) |
27. ครั้นเมื่อพวกเขาเห็น (ข้อสัญญาของพระเจ้า) ใกล้เข้ามาแล้ว ใบหน้าของ บรรดาผู้ปฏิเสธจะน่าเกลียดและหม่นหมอง และจะมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าร้องขอไว้ |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (28) |
28. จงกล่าวเถิด สูเจ้าจงบอกฉันซิ หากอัลลอฮฺจะทรงทำลายฉันและผู้ที่อยู่ร่วมกับฉันหรือจะทรงเมตตาแก่พวกเรา ดังนั้น ผู้ใดเล่าจะช่วยพวกปฏิเสธให้พ้นจากการลงโทษอันเจ็บปวด |
| قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (29) |
29. จงกล่าวเถิด พระองค์คือพระผู้ทรงเมตตาปรานี เราศรัทธาต่อพระองค์ และเรามอบหมายความไว้วางใจแด่พระองค์ และในไม่ช้านี้จะได้รู้ว่าผู้ใดอยู่ในการหลงผิดอันชัดแจ้ง |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ (30) |
30. จงกล่าวเถิด สูเจ้าจงบอกฉันซิว่า หากแหล่งน้ำของสูเจ้าซึมหายไปในดิน ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้นำน้ำที่ไหลรินกลับคืนมาให้สูเจ้า |