Ин сура дар Макка нозил шуда ва 34 оят дорад .

Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар

1  Алиф  ,  Лом  ,  Мим .

2  Ин оятҳои китоби Ҳаким аст  ,  (китобе пурмўҳтаво ва устувор) .

3  Сабаби ҳидояту раҳмат барои некўкорон аст .

4  Ҳамонон  ,  ки намозро барпо медоранд ва закотро мепардозанд ва онҳо ба охират яқин доранд .

5  Онон бар тариқи ҳидоят аз Парвардигорашонанд ва онон растагоронанд .

6  Ва баъзе аз мардум суханони беҳударо мехаранд  ,  то мардумро аз рўи нодонӣ  ,  аз роҳи Худо гумроҳ созанд ва оятҳои илоҳиро ба масхара гиранд  ,  барои онон азоби хоркунандае аст .

7  Ва ҳангоме  ,  ки оятҳои мо бар ў хонда мешавад  ,  мустакбирона рўй бармегардонад  ,  гўё онро нашунидааст  ,  гўё аслан гўшҳояш сангин аст  ,  ўро ба азоби дарднок башорат деҳ!

8  (Вале) касоне  ,  ки имон оварда ва аъмоли солеҳ анҷом додаанд  ,  боғҳои пурнеъмати баҳишт аз они онҳост .

9  Ҷовидона дар он хоҳанд монд  .  Ин ваъдаи ҳатмии илоҳӣ аст ва Ўст Азиз ва Ҳаким (шикастнопазир ва Доно) .

10  (Ў) осмонҳоро бе сутуне  ,  ки онро бибинед  ,  офарид ва дар замин кўҳҳое афканд  ,  то шуморо наларзонад (ва ҷойгоҳи шумо ором бошад) ва аз ҳар гуна ҷунбандае рўи он мунташир сохт  .  Ва аз осмон обе нозил кардем ва ба василаи он дар рўи замин анвои гуногуне аз ҷуфтҳои гиёҳони пурарзиш рўёнидем .

11  Ин офариниши Худост  ,  аммо ба Ман нишон диҳед (маъбудоне) ғайри Ў чӣ чизро офаридаанд ? ! Вале золимон дар гумроҳии ошкоранд .

12  Мо ба Луқмон ҳикмат додем  .  (Ва ба ў гуфтем:) Шукри Худоро ба ҷой овар  .  Ҳар кас шукргузорӣ кунад  ,  танҳо ба суди худ шукр кардааст ва он кас  ,  ки куфрон кунад  ,  (зиёне ба Худо намерасонад)  ,  зеро Худованд бениёз ва сутуда аст .

13  (Ба хотир биёвар) ҳангомеро  ,  ки Луқмон ба фарзандаш – дар ҳоле  ,  ки ўро мавъиза мекакрд – гуфт : «Писарам! Чизеро ҳамтои Худо қарор мадеҳ  ,  ки ширк  ,  зулми бузурге аст» .

14  Ва мо ба инсон дар бораи падару модараш суфориш кардем  ,  модараш ўро бо нотавонӣ рўи нотавонӣ ҳамл кард  ,  (дар ҳангоми бордорӣ ҳар рўз ранҷу нороҳатии наверо мутаҳаммил мешуд)  .  Ва даврони ширхорагии ў дар ду сол поён меёбад  .  (Оре  ,  ба ў тавсия кардам)  ,  ки барои Ман ва барои падару модарат шукр ба ҷо овар  ,  ки бозгашт (-и ҳамаи шумо) ба сўи Ман аст .

15  Ва ҳар гоҳ он ду  ,  талош кунанд  ,  ки ту чизеро ҳамтои Ман қарор диҳӣ  ,  ки аз он огоҳӣ надорӣ  ,  (балки медонӣ ботил аст)  ,  аз онҳо итоат макун  ,  вале бо он ду  ,  дар дунё ба тарзи шоистае рафтор кун ва аз роҳи касоне пайравӣ кун  ,  ки тавбакунон ба сўи Ман омадаанд  .  Сипас бозгашти ҳамаи шумо ба сўи Ман аст ва Ман шуморо аз он чӣ амал мекардед  ,  огоҳ мекунам .

16  Писарам! Агар ба андозаи вазнинии донаи хардале (кори нек ё бад) бошад ва дар дили санге ё дар (гўшае аз) осмонҳо ва замин қарор гирад  ,  Худованд онро (дар қиёмат барои ҳисоб) меоварад  .  Худованд бодиққат ва огоҳ аст .

17  Писарам! Намозро барпо дор ва амри ба маъруф ва наҳйи аз мункар кун ва дар баробари мусибатҳое  ,  ки ба ту мерасад  ,  шакебо бош  ,  ки ин аз корҳои муҳим аст .

18  (Писарам!) Бо бе эътиноӣ аз мардум рўй магардон ва мағрурона бар замин роҳ марав  ,  ки Худованд ҳеҷ мутакаббири мағруреро дўст надорад .

19  (Писарам!) Дар роҳ рафтан  ,  эътидолро риоят кун  .  Аз садои худ бикоҳ (ва ҳаргиз фарёд мазан)  ,  ки нописандтарини садоҳо садои харон аст .

20  Оё надидед Худованд он чиро дар осмонҳо ва замин аст  ,  мусаххари шумо карда ва неъматҳои ошкор ва пинҳони худро ба таври фаровон бар шумо арзонӣ доштааст ? ! Вале баъзе аз мардум бе ҳеҷ донишу ҳидоят ва китоби равшангаре дар бораи Худо муҷодила мекунанд .

21  Ва ҳангоме  ,  ки ба онон гуфта шавад : «Аз он чӣ Худо нозил кардааст  ,  пайравӣ кунед»  ,  мегўянд : «На  ,  балки мо аз чизе пайравӣ мекунем  ,  ки падарони худро бар он ёфтем»  .  Оё ҳатто агар шайтон ононро даъват ба азоби оташи фурўзон кунад  ,  (боз ҳам пайравӣ мекунанд ? !) .

22  Касе  ,  ки рўи худро таслими Худо кунад  ,  дар ҳоле  ,  ки некўкор бошад  ,  ба дастгираи маҳкаме чанг зада (ва ба такягоҳи мутмаинне такя кардааст)  .  Ва оқибати ҳамаи корҳо ба сўи Худост .

23  Ва касе  ,  ки кофир шавад  ,  куфри ў туро ғамгин насозад  ,  бозгашти ҳамаи онон ба сўи мост ва мо онҳоро аз аъмоле  ,  ки анҷом додаанд (ва натоиҷи шуми он) огоҳ хоҳем сохт  .  Худованд ба он чӣ даруни синаҳост  ,  огоҳ аст .

24  Мо андаке онҳоро аз матои дунё баҳраманд мекунем  ,  сипас онҳоро ба таҳаммули азоби шадиде водор месозем!

25  Ва ҳар гоҳ аз онон савол кунӣ : «Чӣ касе осмонҳо ва заминро офаридааст ? »  ,  ҳатман мегўянд : «Аллоҳ»  .  Бигў : «Алҳамду лиллоҳ  ,  (ки худи шумо эътироф мекунед)»  .  Вале бештари онон намедонанд .

26  Он чӣ дар осмонҳо ва замин аст  ,  аз они Худост  ,  зеро Худованд бениёз ва шоистаи ситоиш аст .

27  Ва агар ҳамаи дарахтони рўи замин қалам шавад ва дарё барои он мураккаб гардад ва ҳафт дарёча ба он афзуда шавад  ,  (инҳо ҳама тамом мешавад  ,  вале) калимоти Худо поён намегирад  .  Худованд Азиз ва Ҳаким аст .

28  Офариниш ва барангехтан (ва зиндагии ду бораи) ҳамаи шумо (дар қиёмат) монанди як шахс беш нест  .  Худованд Шунаво ва Биност .

29  Оё надидӣ  ,  ки Худованд шабро дар рўз ва рўзро дар шаб дохил мекунад ва хуршеду моҳро мусаххар сохта ва ҳар кадом то саромади муайяне  ,  ба ҳаракати худ идома медиҳанд ? ! Худованд ба он чӣ анҷом медиҳед  ,  огоҳ аст .

30  Инҳо ҳама далел бар он аст  ,  ки Худован ҳақ аст ва он чӣ ғайр аз Ў мехонанд  ,  ботил аст  .  Ва Худованд боломақом ва бузургмартаба аст .

31  Оё надидӣ киштиҳо бар (сафҳаи) дарёҳо ба (фармони Худо ва ба баракати) неъмати Ў ҳаракат мекунанд  ,  то бахше аз оятҳояшро ба шумо нишон диҳад ? ! Дар инҳо нишонаҳое аст  ,  барои касоне  ,  ки шакебо ва шукргузоранд .

32  Ва ҳангоме  ,  ки (дар сафари дарё) мавҷе ҳамчун абрҳо ононро бипўшонад (ва боло равад ва болои сарашон қарор гирад)  ,  Худоро бо ихлос мехонанд  ,  аммо вақте онҳоро ба хушкӣ расонд ва наҷот дод  ,  баъзе роҳи эътидолро пеш мегиранд (ва ба имони худ вафодор мемонанд  ,  дар ҳоле  ,  ки баъзе дигар фаромўш карда  ,  роҳи куфрро пеш мегиранд)  ,  вале оятҳои моро ҳеҷ кас ҷуз паймоншиканони носипос  ,  инкор намекунанд .

33  Эй мардум! Тақвои илоҳӣ пеша кунед ва битарсед аз рўзе  ,  ки на падар кайфари аъмоли фарзандашро таҳаммул мекунад ва на фарзанд чизе аз кайфари (аъмоли) падарашро  .  Ба яқин ваъдаи илоҳӣ ҳақ аст  ,  пас мабодо зиндагонии дунё шуморо бифиребад ва мабодо (шайтони) фиребкор шуморо (ба карами) Худо мағрур созад!

34  Огоҳӣ аз замони қиёми қиёмат махсуси Худост ва Ўст  ,  ки боронро нозил мекунад ва он чиро  ,  ки дар раҳимҳо (-и модарон) аст  ,  медонад  .  Ва ҳеҷ кас намедонад фардо чӣ ба даст меоварад ва ҳеҷ кас намедонад дар чӣ сарзамине мемирад ?  Худованд Олим ва Огоҳ аст .

Саҷда

Ин сура дар Макка нозил шуда ва 30 оят дорад .

Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар

1, Мим .

2  Ин китобе аст  ,  ки аз сўи Парвардигори ҷаҳониён нозил шуда ва шакку тардиде дар он нест .

3  Вале онон мегўянд : «(Муҳаммад) онро ба дурўғ ба Худо нисбат додааст»  ,  аммо ин сухани ҳаққе аст аз сўи Парвардигорат  ,  то гурўҳеро инзор кунӣ  ,  к&

back

index

next