นำที่ฉีดพุ่ง

ความว่า : เขาถูกบังเกิดมาจากน้ำที่พุ่งออกมา…(อัลกุรอาน สูเราะฮฺ อัฎฎอริก 86/6)  

หลังจากมนุษย์คนแรกอัลลอฮฺได้สร้างขึ้นมาจากดิน(طين) และคู่ชีวิตซึ่งเป็นหุ่นส่วนในการที่จะให้เป็นต้นเหตุในการบังเกิดมนุษย์อย่างเราได้ถูกสร้างขึ้นจากซี่โครงของเขาแล้ว หลังจากนั้นมนุษย์ก็ถูกบังเกิดขึ้นในลักษณะที่เป็นไปตามครรลองปกติ จนถึงทุกวันนี้  

อัลลอฮฺตรัสในสูเราะห์อัฏฏอริกนี้ว่า พระองค์ได้สร้างมนุษย์จากน้ำที่พุ่ง(دَافِقٍ ดาฟิก) ในอายัตนี้อัลลอฮฺใช้คำว่า دَافِقٍ ( ดาฟิก ) หมายถึง ฉีดพุ่งหรือไหลรินอย่างแรงและเร็ว 

อุลามาอฺ(ผู้รู้) โดยเฉพาะ นักอรรถาธิบายอัลกุรอาน ได้ให้ความเห็นในเรื่องนี้ ดังนี้ 

คำว่า دَافِقٍ มาในรูปประธาน หมายถึง น้ำพุ่งออกมาเอง    

บางคนให้ความเห็นว่า ในภาษาอาหรับบางครั้งหรือบางกรณีจะมีการใช้คำในรูปประธานและจะมีความหมายเป็นกรรม ในที่นี้ คำว่า دَافِقٍ อาจจะมีความหมายเป็น مَدفُوق  (ที่ถูกฉีดออกมา) ก็ได้

อุลามาอฺส่วนใหญ่จะให้ความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า น้ำที่ฉีดพุ่งนี้ หมายถึงน้ำอสุจินั้นเอง ส่วนจะรวมหมายถึงน้ำของฝ่ายหญิงด้วยหรือไม่นั้น จะต้องพิสูจน์ต่อไป แม้นว่าอุลามาอฺหลายคนจะให้ความเห็นว่าเป็นน้ำของฝ่ายชายเท่านั้น แต่ในอายัตนี้จะกล่าวในลักษณะของทั่วไปๆไม่เฉพาะเจาะจงว่าเป็นของฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิง หรือเป็นน้ำที่ฉีดพุ่งมาจากทั้งสองฝ่าย 

การฉีดพุ่งของน้ำอสุจิ(อาจรวมถึงน้ำฝ่ายหญิงด้วย) สามารถที่จะมองได้ทั้งสองลักษณะ คือ ทั้งที่เป็นน้ำที่ถูกทำให้ฉีด (แน่นอนผู้ที่กระทำให้ฉีดหรือกระทำทุกสิ่งบังเกิดขึ้นได้นั้นคืออัลลอฮฺ เราไม่จำเป็นที่จะต้องอภิปรายเพิ่มเติมอีก แต่ที่สามารถอภิปรายได้คือกลไกที่ทำให้น้ำฉีดออกมา) โดยการบีบเกร็งของกล้ามเนื้อ และมันพุ่งหรือไหลรินด้วยตัวของมันเอง เพราะมันเป็นสัตว์ตัวเล็กๆที่มีชีวิตแวดว่ายอยู่ในน้ำทำให้น้ำไหลรินได้

 น้ำอสุจิที่มีตัวอสุจิ(ขยาย 450 เท่า) ที่มีลักษณะเป็นสัตว์เล็กๆ 

ส่วนหัวเป็นรูปวงรีและมีหางเพื่อสะดวกในการแวดว่ายในน้ำ

เคลื่อนที่ไปเพื่อจะทำการปฏิสนธิกับไข่  

 ไข่ของฝ่ายหญิงที่ห้อมล้อมด้วยน้ำกำลังตกจากรังไข่และถูกพัดโดยขนเล็กๆ (Ciliated Epithelium) เพื่อให้วิ่งเข้าสู้ท่อนำไข่ แล้วไข่ก็ไหลเข้าสู่มดลูก และไปยังจุดนัดพบ รอการเข้าเจาะของตัวอสุจิ และเกิดการปฏิสนธิต่อไป 

ท่อนำไข่จะไม่มีการติดต่อกับรังไข่โดยตรง ปลายด้านหนึ่งเปิดเข้าสู่ช่องท้องใกล้ๆกับรังไข่ ตรงปลายสุดจะการขยายออกกว้างคล้ายปากแตร ตอนปลายสุดแยกเป็นแฉกๆ คล้ายนิ้วมือ  ในการนำไข่ให้เข้าสู่ท่อนำไข่และมดลูกนั้นจำเป็นที่จะต้องขับเคลื่อน ซึ่งอาจเรียกได้ว่ามีการ دَافِقٍ (ดาฟิก) พุ่งหรือไหลรินอย่างที่กล่าวไว้ในอัลกุรอาน  

ระหว่างช่องกระดูก

อัล-กุรอานกล่าวว่า : มันออกมาระหว่างกระดูกสันหลังและกระดูกหน้าอก.(อัลกุรอาน สูเราะฮฺ อัฏฏอริก 86/7)

น้ำที่ไหลรินออกด้วยความเร็วและแรง มุ่งไปยังสถานที่ปฏิสนธินั้น มันพุ่งออกมาจากแหล่งกำเนิดที่อยู่ระหว่าง กระดูกสันหลัง และกระดูหน้าอก

อุลามาอฺ(ผู้รู้หรือนักวิชาการอิสลาม) มีความเห็นที่แตกต่างกับคำสองคำนี้     

อัลบะฆอวีกล่าวว่า หมายถึงกระดูกสันหลังของผู้ชายและกระดูกส่วนอกของผู้หญิง อิบนุอับบาสได้กล่าวว่า มันคือบริเวณสร้อยคอหน้าอก

อัลมะรอฆีได้กล่าวในหนังสืออรรถาธิบายของเขาว่า صُلْب  หมายถึงกระดูกสันหลัง และ تَرَائِب   หมายถึงกระดูกซี่โครงตรงทรวงอก  ฉะนั้นคำว่า بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ หมายถึง ระหว่างพื้นกระดูกสันหลังกับพื้นกระดูกซี่โครง

อิบนุก็อยยิม ได้กล่าวว่า ไม่แตกต่างถ้าจะบอกว่า صُّلْب กระดูกสันหลัง หมายถึง صُّلْب กระดูกสันหลังของผู้ชาย และคำว่า  تَرَائِب หมายถึงช่องกระดูกระหว่างกระดูกซี่โครงกับช่องนม  

และคนอื่นๆ ได้ให้ความเห็นที่นอกเหนือจากที่กล่าวมาแล้วบ้าง ก็มีความเห็นว่า تَرَائِب หมายถึง มือสองข้าง ขาสองข้าง คอ และกระดูกต้นขา หรือกระดูกที่อยู่ระหว่างขาทั้งสอง 

จากการศึกษาทางสรีรวิทยาและพัฒนาการของมนุษย์ พบว่า ก่อนที่ต่อมเพศ Gonad เป็นต่อมที่สร้างฮอร์โมนเพื่อสร้างอสุจิและไข่จะอยู่ในตำแหน่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน (ผู้ชายจะอยู่ที่อัณฑะและผู้หญิงอยู่ที่รังไข่) ในช่วง 6 สัปดาห์แรกหลังการการเกิดปฏิสนธิต่อมเพศจะรวมกันอยู่บริเวณช่องกระดูกสันหลังกับกระดูกซี่โครง หลังจากนั้นก็จะค่อยๆเลื่อนลงไปยังตำแหน่งปัจจุบัน      

ต่อมเพศ Gonad ตั้งอยู่ตรงช่องระหว่างกระดูกสันหลังกับกระดูกซี่โครง

การเคลื่อนย้ายต่อมเพศจากช่องระหว่างกระดูกสันหลังกับกระดูกดซี่โครง

แสดงการเคลื่อนย้ายของของต่อมเพศ(อัณฑะ)