| back | next |
114 Пас баландмартаба аст Худованде , ки султони ҳақ аст ! Пас нисбат ба (тиловати) Қуръон шитоб макун , пеш аз он ки ваҳйи он бар ту тамом шавад ва бигў : « Парвардигоро ! Илми маро афзун кун » .
115 Пеш аз ин , аз Одам паймон гирифта будем , аммо ў фаромўш кард ва азми устуворе барои ў наёфтем .
116 Ва (ба ёд овар) , ҳангомеро , ки ба фариштагон гуфтем : « Барои Одам саҷда кунед » . Ҳамагӣ саҷда карданд , ҷуз Иблис , ки ибо кард (ва саҷда накард) .
117 Пас гуфтем : « Эй Одам ! Ин (Иблис) душмани ту ва (душмани) ҳамсари туст . Мабодо шуморо аз биҳишт берун кунад , ки ба заҳмату ранҷ хоҳӣ афтод !
118 (Аммо ту дар биҳишт роҳат ҳастӣ ва мазияташ) барои ту ин аст , ки дар он гурусна ва бараҳна нахоҳӣ шуд .
119 Ва дар он ташна намешавӣ ва ҳарорати офтоб озорат намедиҳад » .
120 Вале шайтон ўро васваса кард ва гуфт : « Эй одам ! Оё мехоҳӣ туро ба дарахти зиндагии ҷовид ва мулки безавол роҳнамоӣ кунам ? ! » .
121 Саранҷом ҳар ду аз он хўрданд (ва либоси биҳиштиашон фурў рехт) ва авраташон ошкор гашт ва барои пўшонидани худ , аз баргҳои (дарахтони) биҳиштӣ , ҷома дўхтанд . (Оре) , Одам Парвардигорашро нофармонӣ кард ва аз подоши Ў маҳрум шуд .
122 Сипас Парвардигораш ўро баргузид ва тавбаашро пазируфт ва ҳидояташ намуд .
123 (Худованд) фармуд : « Ҳар ду аз он (биҳишт) фуруд оед , дар ҳоле ки душмани якдигар хоҳед буд , вале ҳаргоҳ ҳидояти ман ба суроғи шумо ояд , ҳар кас аз ҳидояти Ман пайравӣ кунад , на гумроҳ мешавад ва на дар ранҷ хоҳад буд .
124 Ва ҳар кас аз ёди Ман рўйгардон шавад , зиндагии (сахт ва) танге хоҳад дошт ва рўзи қиёмат , ўро нобино маҳшур мекунем » .
125 Мегўяд : « Парвардигоро ! Чаро нобино маҳшурам кардӣ ? ! Ман , ки бино будам ! » .
126 Мефармояд : « Он гуна , ки оятҳои мо бар ту омад ва ту онҳоро фаромўш кардӣ , имрўз ту низ фаромўш хоҳӣ шуд » .
127 Ва ин гуна ҷазо медиҳем , касеро , ки исроф кунад ва ба оятҳои Парвардигораш имон наоварад . Ва азоби охират , шадидтар ва пойдортар аст .
128 Оё барои ҳидояти онон кифоят намекунад , ки бисёре аз наслҳои пешинро , (ки туғёну фасод карданд) , ҳалок намудем ва инҳо дар масканҳои (вайроншудаи) онон роҳ мераванд ? ! Ҳатман дар ин амр , нишонаҳои равшане барои хирадмандон аст .
129 Ва агар суннат ва тақдири Парвардигорат ва мулоҳизаи замони муқарар набуд , азоби илоҳӣ ба зудӣ домони ононро мегирифт !
130 Пас дар баробари он чӣ мегўянд , сабр кун ва пеш аз тулўи офтоб ва пеш аз ғуруби он , тасбеҳ ва ҳамди Парвардигоратро ба ҷо овар ва ҳамчунин (баъзе) аз соатҳои шаб ва атрофи рўз , (Парвардигоратро) тасбеҳ гўй , бошад , ки (аз алтофи илоҳӣ) хушнуд шавӣ .
131 Ва ҳаргиз чашмони худро ба неъматҳои моддӣ , ки ба гурўҳҳое аз онон додаем , маяфкан . Инҳо шукуфаҳои зиндагии дунёст , то ононро дар он имтиҳон кунем . Ва рўзии Парвардигорат беҳтар ва пойдортар аст .
132 Хонаводаи худро ба намоз фармон деҳ ва бар анҷоми он шакебо бош . Аз ту рўзӣ намехоҳем , (балки) мо ба ту рўзӣ медиҳем ва оқибати нек барои тақвост .
133 Гуфтанд : « Чаро (Пайғамбар) мўъҷиза ва нишонае аз сўи Парвардигораш барои мо намеоварад ? ! » . (Бигў : ) Оё хабарҳои равшане , ки дар китобҳои (осмонии) нахустин будааст , барои онҳо наомад ? !
134 Агар мо ононро пеш аз он (ки Қуръон нозил шавад) , бо азобе ҳалок мекардем , (дар қиёмат) мегуфтанд : « Парвардигоро ! Чаро пайғамбаре барои мо нафиристодӣ , то аз оятҳои ту пайравӣ кунем , пеш аз он ки залилу расво шавем ? ! » .
135 Бигў : « Ҳама (-и мо ва шумо) дар интизорем , (мо дар интизори ваъдаи пирўзӣ ва шумо дар интизори шикасти мо) , ҳоло , ки чунин аст , интизор бикашед ! Аммо ба зудӣ медонед , чӣ касе аз асҳоби сироти мустақим ва чӣ касе ҳидоят ёфтааст !
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 112 оят дорад
Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон
1 Ҳисоби мардум ба онон наздик шудааст , дар ҳоле , ки дар ғафлатанд ва рўйгардонанд !
2 Ҳеҷ ёдоварии наве аз тарафи Парвардигорашон барои онҳо намеояд , магар он ки бо бозӣ (ва шўхӣ) ба он гўш медиҳанд .
3 Ин дар ҳоле аст , ки дилҳояшон дар лаҳв ва бехабарӣ фурў рафтааст . Ва ситамгарон пинҳонӣ наҷво карданд (ва гуфтанд) : « Оё ҷуз ин аст , ки ў башаре монанди шумост ? ! Оё ба суроғи сеҳр меравед , бо ин ки (чашм доред ва) мебинед ? !
4 (Пайғамбар) гуфт : « Парвардигорам ҳамаи суханонро , чӣ дар осмон бошад ва чӣ дар замин , медонад ва Ў Шунаво ва Доност » .
5 Онҳо гуфтанд : « (Он чӣ Муҳаммад (с) овардааст , ваҳй нест) , балки хобҳои ошуфтае аст . Аслан онро ба дурўғ ба Худо бастааст . На , балки ў як шоир аст . (Агар рост мегўяд) , бояд мўъҷизае барои мо биёварад , ҳамон гуна , ки пайғамбарони пешин (бо мўъҷизот) фиристода шуданд » .
6 Тамоми ободиҳое , ки пеш аз инҳо ҳалок кардем , (дархости мўъҷизоти гуногун карданд ва хостаи онон амалӣ шуд , вале) ҳаргиз имон наоварданд . Оё инҳо имон меоваранд ? !
7 Мо пеш аз ту , ҷуз мардоне , ки ба онҳо ваҳй мекардем , нафиристодем . (Ҳама инсон буданд ва аз ҷинси башар) . Агар намедонед , аз огоҳон бипурсед .
8 Онҳоро пайкарҳое , ки таом нахўранд , қарор надодем . Умри ҷовидон ҳам надоштанд .
9 Сипас ваъдаеро , ки ба онон дода будем , вафо кардем . Онҳо ва ҳар касро , ки мехостем , (аз чанги душманонашон) наҷот додем ва мусрифонро ҳалок намудем .
10 Мо бар шумо китобе нозил кардем , ки василаи тазаккур (ва бедории) шумо дар он аст . Оё намефаҳмед ? !
11 Чӣ бисёр ободиҳои ситамгареро , ки дарҳам шикастем ва баъд аз онҳо , қавми дигаре рўи кор овардем .
12 Ҳангоме , ки азоби моро эҳсос карданд , ногаҳон по ба гурез заданд .
13 (Гуфтем : ) Нагурезед ва бар зиндагии пурнозу неъмат ва ба масканҳои пурзарқу барқатон бозгардед ! Шояд (гадоён биёянд ва) аз шумо дархост кунанд , (шумо ҳам ононро маҳрум бозгардонед ! ) .
14 Гуфтанд : « Эй вой бар мо ! Ба яқин мо ситамгар будем ! » .
15 Ва ҳамчунон ин суханро такрор мекарданд , то онҳоро дирав карда ва хомўш сохтем .
16 Мо осмону замин ва он чиро дар миёни онҳост , аз рўи бозӣ наофаридем .
17 (Ба фарзи маҳол) , агар мехостем саргармӣ интихоб кунем , чизе мутаносиби худ интихоб мекардем , агар ин корро анҷом медодем .
18 Балки мо ҳақро бар сари ботил мекўбем , то онро ҳалок созад ва ин гуна ботил маҳву нобуд мешавад . Аммо вой бар шумо аз тавсифе , ки (дар бораи Худо ва ҳадафи офариниш) мекунед .
19 Аз они Ўст онон , ки дар осмонҳо ва заминанд . Ва онҳо , ки назди Ўянд (фариштагон) , ҳеҷ гоҳ аз ибодаташон истикбор намеварзанд ва ҳаргиз хаста намешаванд .
20 (Тамоми) шабу рўзро тасбеҳ мегўянд ва суст намегарданд .
21 Оё онҳо Худоёне аз замин баргузиданд , ки (халқ мекунанд ва) мунташир месозанд ? !
22 Агар дар осмону замин , ҷуз « Аллоҳ » Худоёни дигаре буд , фосид мешуданд (ва назми ҷаҳон баҳам мехўрд) . Муназаҳ аст Худованд , Парвардигори арш , аз тавсифе , ки онҳо мекунанд .
23 Ҳеҷ кас наметавонад бар кори Ў хато бигирад , вале дар корҳои онҳо , ҷои савол ва эрод аст .
| back | next |