مباهله: برترين سندِ فضيلت
آل عمران: 61
پس هر كس با تو دربارهِ او [(عيساي مسيح، عليه‌السلام)] پس از آن‌كه
به علم رسيده‌اي محاجّه و ستيز كند بگو: بياييد ما پسرانمان را و شما
پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما
خودتان را فراخوانيم. آن گاه به يكديگر نفرين كن-يم. پس لعنت خدا را
بر دروغگويان قرار دهيم
راويان اخبار از اهل سنت و مفسران و مورخان معروف آنان و همهِ
علماي شيعه بر اين نظرند كه حاضران صحنهِ مباهله پيامبر, علي,
فاطمه, حسن, و حسين, بوده‌اند. البته مباهله داستاني زيبا و خواندني و
پرنكته است كه در اين مختصر، مجالي براي طرح آن نيست؛ اما چند
نكتهِ مهم از آيهِ مباهله:
1) فرزندان فاطمهِ زهرا فرزندان پيامبر اكرم اند و اين ردّ آن
اعتقاد جاهلي است كه نوه‌هاي دختري فرزند انسان نيستند
2) لفظ <نسائنا>، علاوه بر اين كه گوياي فضيلت حضرت زهرا است،
پاسخ مناسبي است به كساني كه اسلام را دين مردان مي‌دانند؛ زيرا
خداوند در صحنهِ مهمي مثل مباهله، كه مبارزه‌اي فرهنگي است، شرط
اجابت دعاي پيامبر را حضور زن، يعني فاطمه مي‌داند
3) مهم‌تر از همه اين كه پيامبر به عنوان نفس و جانِ خود علي را
آورد؛ يعني علي جانِ پيامبر است؛ و اين به معناي اثبات تمام فضايل
و كرامت پيامبر اكرم غير از نبوت، براي علي است. زمخشري در تفسير خود
مي‌نويسد: هيچ دليلي بر فضيلت اصحاب كساء (پنج تن آل عبا)، كه برتر
از آيهِ مباهله باشد، وجود ندارد