غدير و آيهِ تبليغ سندي است محكم بر اثبات امامت علي بن ابي
طالب
مائده: 67
اي فرستادهِ ما، آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است ابلاغ
كن؛ و اگر نكني، پيام او را ابلاغ نكردهاي؛ و خداوند تو را از [فتنه و
شر] مردم نگه ميدارد. بيترديد خداوند گروه كافران را هدايت نميكند
محقق عاليمقام، مرحوم علامهِ اميني، در كتاب الغدير حديث غدير را در
ذيل اين آيه از 110 نفر از صحابه و ياران پيامبر و 84 نفر از تابعين
و 360 دانشمند و مؤلف معروف اسلامي با سند و مدرك نقل كرده است؛ به
طوري كه هر شخص منصفي با مطالعهِ اين اسناد و مدارك يقين ميكند
كه حديث غدير از قطعيترين روايات اسلامي است
تعابير تند و بينظيري كه خداوند در اين آيهِ شريفه به كار برده
حاكي از اهميت فوقالعادهِ اين مسئله، يعني تعيين امام و رهبرِ بعد
از پيامبر و معرفي او به مردم، است؛ و ترس پيامبر از طرح چنين امري
حاكي از نفاق شديد و قدرتطلبي در صفوف مسلمين بوده است. حال با
آيهاي با اين تعبيرات و مسئلهاي به اين اهميت و ترسي آنچنان،
شما را به خدا انصاف دهيد آيا ميشود پذيرفت كه منظور پيامبر از عبارتِ
معروف من كنت مولاه فعلي مولاه اين باشد كه هر كه من دوست و يار
و ياور اويم علي دوست اوست؟ قبلاً گفتيم كه در آيات صريح قرآن، نه
تنها دوستي مؤمنان با علي بلكه دوستي و برادري تمام اهل ايمان
باهم توصيه شده است.210 خلاصه لحن آيهِ مورد بحث و جملات پيامبر
اكرم دليل بر اين است كه بيشك و قطعاً، منظور پيامبر اكرم خلافت و
ولايت بوده است، نه چيز ديگر