پس انسان ذاتاً و فطرتاً خداجو و خداخواه است؛ و خداپرستى او پاسخى است به خواستهِ درونى‌اش
روم: 30
پس حق‌گرايانه به اين دين [(دين اسلام)] روى آور؛ [و] هرگز تبديلى در آفرينش [تكويني] خدا نباشد. اين است دين ثابت و استوار؛ اما بيش‌تر مردم نمى‌دانند
خدا در اين آيه خطاب به پيامبر9 مى‌فرمايد: دين را وجههِ نظر خود قرار بده؛ يعنى توجهت كاملاً به سوى دين باشد؛ خود را درست مواجه با دين قرار بده؛ نكند بخشى از وجودت به دين پشت كرده باشد؛ سرشت خدايي، كه خدا همهِ انسان‌ها را بر آن سرشته، اين است؛ يعنى خداخواهى و رو به سوى او كردن. خداوند مى‌خواهد بفرمايد كه اى پيامبر، چيزى برخلاف فطرت و خواست فطرى به تو نگفتم.
تمام توجهت به دين باشد. البته بايد به اين نكته دقت كرد كه احكام دين و قواعد اصولى دين موافق با نوع آفرينش انسان است: اگر در دين دستور داده شده كه خدا را پرستش كنيد، پرستش خدا موافق فطرت و خلقت آدمى است؛ اگر گفته شده است ديگران را يارى و عدالت را مراعات كنيد و ستم نكنيد، انسان باطناً اين‌ها را مى‌طلبد؛ و اين است راز پيروزى دين خدا، اسلام
در اندرون من خسته‌دل ندانم كيست‌كه من خموشم و او در فغان و در غوغاست