پس آفرينش هدف‌دار است
دخان: 38-39
و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را ميان آن دو است بيهوده [و بى‌هدف] نيافريده‌ايم. ما آن دو را جز به حق [و براى هدفى والا و عقلاني] نيافريده‌ايم...
حق در لغت يعنى ثابت، مطابقت و موافقت، وقوع شيء در محل خويش؛ و ضدِ حق باطل است. در قرآن، گاهى حق دربارهِ خدا به كار رفته و گاهى منظور از آن اعتقادِ حق است و گاهى كلام حق و گاهى وعدهِ حق و درست است و در برخى موارد، منظور حقوقى است كه براى كسانى در اجتماع ثابت مى‌شود
در اين آيهِ شريفه، منظور از حق اين است كه اين كار، يعنى خلقت، هدف صحيحى دارد. در قرآن، در مقابلِ حق، چند واژه به كار رفته است كه عبارت است از
1) باطل، كه درست در مقابلِ حق است؛
2) عَبَث، كار بى‌هدف و بيهوده؛
3) لَعب، كارى كه منظم و هدف‌دار باشد، اما هدف آن خيالى باشد نه واقعى و عقلي، مثل بازى بچه‌ها؛
4) لَهو، به معناى سرگرمى و از آن جهت به آن لهو گفته شده است كه انسان را از كارِ شايسته‌تر بازمى‌دارد
اساساً يكى از اسماى الهى حكيم است كه بار در قرآن بر آن تاءكيد شده است؛ يعنى تمام افعال خدا حكيمانه است و غرضِ عقل‌پسند و هدف صحيح دارد