اصحاب اعراف
بسم الله الرحمن الرحيم
(و نادي اصحاب الاعراف رجالاً يعرفونهم بسيماهم قالوا ما اغني عنكم جمعكم و ما كنتم تستكبرون)
و اصحاب اعراف مرداني ( از دوزخيان را ) كه از سيمايشان آنها را مي شناسند، صدا مي زنند و مي گويند، ديديد كه گرد آوري شما ( از مال و ثروت و زن و فرزند ) و تكبر هاي شما به حالتان سودي نداد
اعراف كجاست؟
اعراف، مكان خاصي است ميان دو قطب سعادت و شقاوت، گذرگاه سخت و صعب العبوري بر سر راه بهشت جاويدان، كه افراد نيرومند و قوي يعني صالحان و پاكان با سرعت از اين گذرگاه عبور مي كنند، اما افرادي كه خوبي و بدي را به هم آميختند در اين مسير وا مي مانند
اصحاب اعراف چه كساني هستند؟
بررسي آيات نشان مي دهد كه دو گونه صفات مختلف و متضاد يراي اين اشخاص دكر شده است
در آيه 46 و 47 ، افرادي كه بر اعراف قرار دارند، چنين معرفي شده اند كه آرزو دارند وارد بهشت شوند ولي موانعي وجود دارد،به هنگامي كه نگاه به بهشتيان مي كنند بر آنها درود مي فرستند و مي خواهند با آنها باشند، اما هنوز نمي توانند و به هنگامي كه نظر به دوزخيان مي افكنند، از سرنوشت آنها وحشت نموده به خدا پناه مي برند
ولي از آيات 48 و 49 ، استفاده مي شود كه آنها افرادي با نفوذ و صاحب قدرتند، دوزخيان را مؤاخذه و سرزنش مي كنند و به وا ماندگان در اعراف كمك مي نمايند كه از آن بگذرند و به ير منزل سعادت برسند
رواياتي كه در زمينه اعراف و اصحاب اعراف نقل شده نيز ترسيمي از دو گروه متضاد دارد، در بسياري از روايات كه از اهل بيت عليهم السلام نقل شده مي خوانيم: نحن الاعراف، اعراف مائيم، با آل محمد هم الاعراف ( اعراف خاندان پيامبر مي باشند) و مانند اين تعبيرات
ولي دسته ديگري از روايات مي گويد: آنها وا ماندگاني هستند كه بديها و نيكيهايشان مساوي بوده يا گنهكاراني هستند كه اعمال نيكي نيز داشته اند
در روايات ديگري مي گويد: آنها (اصحاب اعراف) پيامبران و امامان و صلحاء و بزرگانند
بنا بر اين در اعراف، دو گروه وجود دارند، ضعيفان و آلودگاني كه در رحمتند و پيشوايان بزرگي كه در همه حال يار و ياور ضعيفان هستند
در خاتمه به روايتي از امام صادق عليه السلام اشاره مي كنيم
الاعراف كثبان بين الجنّة و النّار والرّجال الائمة يقفون علي الاعراف مع شيعتهم و قد سبق المؤمنون الي الجنّة بلا حساب
امام صادق عليه السلام فرمود: اعراف، تپه اي است ميان بهشت و دوزخ و
امامان آن مرداني هستند كه بر اعراف در كنار شيعيان (گنهكار) قرار مي گيرند
در حال كه مؤمنان (خالص ) بدون نياز به حساب در بهشت جاي گرفته اند.