پاسخ:
وحي در معناي اصطلاحي و خاص، كلام پوشيده و سرّي از طرف خداوند به انسان است.
پي بردن به حقيقت وحي و دريافتن تمامي زواياي آن، براي غير پيامبران ممكن نيست زيرا، هر پديدهاي كه انسان نتواند آن را تجربه نمايد، قابل فهم دقيق نيست، به طور مثال شخصي كه فاقد حس بينايي است، هر مقدار كه در مورد خصوصيات اين حس و خواص و آثار آن توضيح دهيد، باز نابينا نميتواند به حقيقت آن راه يابد مگر اين كه نابينايي او از بين برود. درمورد وحي نيز چنين است. حقيقت وحي براي پيامبران آشكار است و در قرآن و سنت به كيفيت آن اشارت رفته است. تنها راه بشر براي پي بردن به حقيقت آن، رجوع به كتاب و سنت است. البته در باب وحي، دانشمندان اسلامي (فلاسفه، متكلمين و...) نظريات گوناگوني دادهاند.(1)
مولوي در مورد عدم امكان دست يافتن به حقيقت وحي ميگويد:
روح وحي از عقل پنهانتر بُود
زآنكه او غيب است، او زان سر بود
عقل احمد از كسي پنهان نشد
روح وحيش مُدرك هر جان نشد(2)
طبق آيه شريفه، راه ارتباط پيامبران با خدا از سه طريق است:
1 - القاي به قلب: وحي الهي به قلب پيامبر الهام ميشود مثلاً: "ما به نوح وحي كرديم كه كشتي را در حضور ما و مطابق فرمان ما بساز".(3)
2 - از وراي حجاب: آن طور كه خداوند در كوه طور باموسي(ع) سخن گفت.(4)
3 - از طريق فرستادن فرشتگان (رُسُل): آن گونه كه در مورد پيامبر وارد شده است: "بگو كسي كه دشمن جبرئيل باشد و دشمن خدا است" چرا كه او به فرمان خدا، قرآن را بر قلب تو نازل كرد".(5)
نتيجه اينكه: نزول وحي بر پيامبر(ص) غالباً از طريق فرشته وحي صورت ميگرفت.
اولاً: وحي امري، ماوراي عقل و فهم بشر است و هيچ گونه تجربهاي در مورد آن ندارد.
ثانياً: تنها راه رجوع به قرآن و حديث است.
براي حُسن ختام چند حديث در مورد وحي ذكر ميكنيم
1 - پيامبر در مورد طريقههاي وحي كه بر ايشان نازل شده، سه طريق ذكر كردهاند:
أ) گاه فرشته به صورت انساني در ميآيد و پيامبر را مخاطب ميساخت و مطالب را به او ميگفت گاهي به صورت "دحيه كلبي" به حضور پيامبر شرفياب ميشد. اين شخص برادر رضاعي پيامبر بود و از زيباترين مردم بود.(6)
ب) گاهي همچون زنگ در گوش صدا ميكرد و اين سختترين نوع وحي بر پيامبر بود، به گونهاي كه حتي در روزهاي سرد صورت پيامبر غرق عرق ميشد. اگر بر مركب سوار بود، مركب چنان سنگين ميشد كه به زمين مينشست.
ج) گاهي جبرئيل به صورت اصليش بر يامبر ظاهر ميشد كه تنها دو بار چنين بود.(7)
2 - هنگامي كه وحي از طريق فرشته بر پيامبر نازل ميشد، حال پيامبر عادي بود، اما هنگامي كه ارتباط مستقيم و بدون واسطه برقرار ميگشت، پيامبر سنگيني فوقالعادهاي احساس ميكرد، تا آن جا كه گاه مدهوش ميشد.(8)
براي اطلاع از حقيقت وحي به منابع زير رجوع شود:
1 - تحليل وحي از ديدگاه اسلام و مسيحيت، محمد باقر سعيدي روشن،
2 - وحي و تجربه ديني، حسن يوسفيان، احمد حسيني شريفي، نشريه وارش، ش 6 و 7، مهر و دي 1377.
1 - براي اطلاع بيشتر در اين مورد به تفسيرنمونه، ج20، ص 485 به بعد مراجعه نماييد.
2 - مثنوي معنوي، دفتر دوم، ابيات 3258 - 3260.
3 - مؤمنون (23) آيه 27.
4 - نساء (4)، آيه 164.
5 - بقره (2) آيه 97.
6 - مجمع البحرين، ماده وحي
7 - تفسير نمونه، ج20، ص 488.
8 - توحيد صدوق، طبق نقل بحارالانوار، ج18، ص 256.