پاسخ:
داستان‌هاي قرآن از آن جايي كه بازگويي آنها مربوط به خداوند بوده، از جذابيّت خاصّي بر خوردار هستند. در اين باره مي‌توانيد به قصص قرآن، نوشته صدر الدّين بلاغي و قصص يا داستان هايي از قرآن، نوشته سيّد محمد صحفي و داستان پيامبران، نوشته علي موسوي گرمارودي، و مهم‌تر از همه به قرآن مراجعه كنيد تا ضمن پند و درس گرفتن از داستان‌هاي آن، از ثواب تلاوت و هدايت توأم با نورانيّت آن بهره‌مند شده و از اُنس بيشتري در زندگي با آن بر خوردار شويد. به يك حادثه عبرت‌انگيز در سورة بقره آيات 224 ـ 252 اشاره مي‌كنيم. در اين آيات خداي بزرگ اشاره به يكي از حوادث عبرت‌انگيز و سر گذشت گروهي از بني اسرائيل مي‌كند كه
بعد از حضرت موسي (ع) اتفاق افتاد. ذكر اين داستان به دنبال آيين ذكر جهاد و دفاع از حريم آيين خدا كه حريم انسانيّت است، براي عبرت گرفتن مسلمانان مي‌باشد. اصل داستان: طبق قرآن و روايات اسلامي، قوم يهود كه زير سلطة فرعونيان، ضعيف و ناتوان شده بودند، بر اثر رهبري‌هاي خرد مندانة حضرت موسي (ع)، از وضع اسف‌انگيز نجات يافته و به قدرت و عظمت رسيدند. خداوند به بركت پيامبر، نعمت‌هاي فراواني به آنها بخشيد. كه از جملة آنها صندوق عهد بود، ولي نعمت‌ها كم كم باعث غرور آنها شد و قانون شكني كردند، سر انجام بدست فلسطيني‌ها شكست خورده و قدرت و نفوذ خويش را همراه صندوق عهد از دست دادند. اين وضع سال هايي ادامه پيدا كرد، تا آن كه خداوند پيامبري بنام "اشموئيل" يا "سموئيل" را براي نجات و ارشاد آنها بر انگيخت. بني اسرائيل از پريشاني خود به او شكايت بردند و از او خواستند فرماندهي بر ايشان انتخاب كند. اشموئيل خواسته قوم را به پيشگاه خداوند عرضه داشت. خداوند طالوت را به پادشاهي آنها معّين فرمود: "طالوت" مردي خوش اندام و خردمند بود، ولي شهرتي نداشت. به همين جهت وقتي پادشاهي او را "اشموئيل" اعلام كرد، بني اسرائيل زير بار نرفتند، تا آنكه علامتي (صندوق عهد) را كه اشموئيل گفته بود ديدند، در حالي كه جمعي از فرشتگان تابوت عهد را حمل نموده و به دوش مي‌كشيدند آنها با ديدن اين نشانه، فرماندهي طالوت را پذيرفته و با او بيعت كردند بدين ترتيب طالوت به سلطنت پرداخت.
اما در جنگ با "جالوت" (دشمن آنها) جمعي از طالوت برگشتند. پس از كشته شدن جالوت به دست حضرت "داوود (ع)" كه نو جواني و رزيده بود، ترس و هراس
عجيبي در سپاهيان جالوت افتاد، وسر انجام در برابر صفوف لشگر "طالوت" فرار كرده و بني اسرائيل پيروز شدند. طالوت طبق عهدي كه كرده بود، دختر خود را به همسري داوود (ع) در آورد. از آن پس كار داوود (ع) بالا گرفت و سر انجام مورد حسادت طالوت قرار گرفت و در صدد كنار زدن داوود (ع) بر آمد، اما همسر داوود (ع) او را از نقشة پدر آگاه كرد. عاقبت طالوت از كار خود پشيمان و پريشان شد و سر به بيابان گذاشت و از خدا آمرزش طلبيد، تا در همان حال در گذشت.
به ترجمة تفسير الميزان، ج2، ص398 به بعد ذيل آيات 246 ـ 253 و تفسير نمونه، ج2، ص163 ـ 170 مراجعه بفرمايد.