پاسخ:
آيات قرآن كريم، نه تنها در اين دو آيه، بلكه در آيات مختلف ديگر، به حكمت‌هاي بعثت پيامبران اشاره كرده است، از جمله آن كه در آيه 2 سوره جمعه به دو هدف عمده، يعني تعليم و تربيت اشاره كرده و مي‌فرمايد: "هُوَ الَّذي بَعَث‌َ فِي الاُمّيّين‌َ رَسولاً مِنهُم يَتلوا عَلَيهِم ءايـَتِه‌ِ ويُزَكّيهِم ويُعَلِّمُهُم‌ُ الكِتـَب‌َ والحِكمَه‌َ واِن كانوا مِن قَبل‌ُ لَفي ضَلـَل‌ٍ مُبين؛ (جمعه، 2) او كسي است كه در ميان جمعيت درس نخوانده، رسولي از خودشان برانگيخت تا آياتش را بر آن‌ها بخواند و آن‌ها را پاكيزه كند و كتاب و حكمت بياموزد، هر چند پيش از آن در گمراهي آشكار بودند." همچنين در آيات: "بقره، 129، 151؛ اعراف، 157؛ ابراهيم، 1؛ انعام، 48؛ نسأ، 165؛ بقره، 213؛ ابراهيم، 52؛ انفال، 24" به اهداف ديگر اشاره شده است كه هر يك از آيات فوق در صدد بيان يكي از اهداف مي‌باشند، و هيچ گونه تغاير و تضادي نيز در بين آيات ياد شده و دو آيه‌اي كه به آن اشاره كرديد وجود ندارد، تا براي رفع آن در صدد جمع بين آن‌ها برآييم.(ر.ك: پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 7، ص 14 ـ 53، دارالكتب الاسلاميه ، تفسير الميزان، علامه طباطباي؛، ترجمه سيدمحمدباقر موسوي همداني، ج 12، ص 356؛ ج 19، ص 354، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطيايي.)