چرا خواندن آيه آخر سوره كهف باعث ميشود انسان هر وقت بخواهد از خواب بيدار شود؟

پاسخ:

دليلش، روايتي است كه از امام صادقبه دست ما رسيده است. آن امام بزرگوار ميفرمايد: "ما من احد يقرء الكهف عند النوم الا يتيقفا في الساعه التي يريدها؛ هيچ كس نيست كه در هنگام خوابيدن، آخر سوره كهف را بخواند؛ مگر آن كه در همان ساعتي كه ميخواهد، بيدار شود."(مجمع البيان، طبرسي؛، ج 6، ص 499، داراحيأ التراث، لبنان، بيروت.)

البته شايسته است به دو نكته اساسي در اينباره دقت شود: يكي اين كه، خواندن اين آيه به هنگام خواب، و بيدار شدن در زمان مشخصي، شرائط ديگري نيز دارد؛ كه اراده برخاستنِ خودِ شخص، از جمله آن شرايط است.

دوم اين كه، همان طور كه كل قرآن تاثيرات بسياري بر روح و روان و جسم و زندگي ما دارد، تك تك آيات نيز هر يك تاثيرات جداگانه دارد. شايد يكي از تاثيرات آيه آخر سوره كهف همين باشد كه انسان با خواندن آن ميتواند زماني را كه ميخواهد از خواب بيدار شود، بيدار شود. مخصوصاً كه كلمه "يَرْجُواْ؛ اميد دارد." در اين آيه شريفه آمده است.