امام صادق (ع):
همانا قرآن همراه با اندوه فرود آمده است پس انرا همراه با حزن بخوانيد.
و اصولا چرا لحن اندوهگين در تلاوت قرآن مورد توجه قرار گرفته است.
پاسخ:
معناي دقيق و قابل توجهي براي نزول قرآن به حزن نيافتيم مرحوم مجلسي در ذيل روايت مي گويد: قرآن به حزن نازل شده يعني به جهت حزن و متاثر شدن نفوس نازل شده در حقيقت ايشان باء را در «نزل بالحزن» به معناي لام دانسته است و نزول به حزن را نزول برايحزن معني كرده است.
مرحوم ملا صالح مازندراني در ذيل اين روايت مي گويد : به حزن نازل شده مشتمل بودن قرآن بر چيزهايي كه موجب حزن است مانند احوال حشر و نشر و ثواب و عقاب و حالات پيشينيان و هلاكت آنان .
در هر صورت در روايات به خواندن قرآن همراه با حزن تأكيد شده است. در
روايات ديگري امام صادق(ع) مي فرمايد: خداوند وحي كرد به حضرت موسي كه هر گاه در برابر من (به عبادت) مي ايستي به مانند شخص ذليل و فقير بايست و هر گاه تورات را مي خواني آن را با صداي محزون به من بشنوان. و در روايت ديگري امام باقر(ع) مي فرمايد كه خواندن و شنيدن قرآن بايد همراه با نرمي ،رقت ، اشك و ترس باشد. بنابراين روايات به نظر مي رسد خواندن قرآن با حزن موجب عبوديت و توجه بيشتر به خداوند مي باشد.