پاسخ:
تلاوت قرآن از هركس و در هر زمان و مكاني خوب است؛ اما از برخي افراد و در برخي زمان‌ها جالب‌تر و باارزش‌تر است. از جمله اين افراد، نوجوانان و جوانان هستند كه تلاوت قرآن از سوي آنان، بسيار باارزش دانسته شده است. مويّد اين مطلب حديثي است كه شما آن را در پرسش نوشتيد.
حضرت صادق‌در اين حديث مي‌فرمايد: "هر نوجواني قرآن بخواند و مؤمن هم باشد قرآن با گوشت و خونش بياميزد و خداي او را با فرشتگان پيغام برنده و نيك رفتارش رفيق كند و قرآن براي او در روز قيامت پرده و مانعي از آتش باشد".( كافي، كليني؛، ج 2، ص 603، دارالكتب الاسلاميه. )
اين حديث اشاره دارد به اين كه قلب انسان در دوره جواني و نوجواني تأثيرپذيرتر است و هر نوع بذري را به آساني قبول مي‌كند، چه آن بذر خدا و قرآن باشد يا شيطان و رفيق بد. جواني كه در اين دوره مأنوس با قرآن باشد و آن را ملكه ذهن خود قرار دهد. نورانيت قرآن، در خون، گوشت و پوستش درمي‌آميزد و زيبايي‌هايش در باطنش مستقر مي‌شود به طوري كه تمام وجودش با ياد قرآن رشد مي‌كند. بنابراين، اين عبارت كنايه از آن است كه قرآن در وجود انسان مستقر خواهد شد و او از ثمره آنچه كه در وجودش كاشته، بهره خواهد برد: چنان كه حضرت امام خميني؛ در توضيح فرمايشي از امام صادق‌در رابطه با قرائت قرآن مي‌فرمايد: "مطلوب در تلاوت قرآن شريف آن است كه در اعمال قلب انسان تأثير كند و باطن انسان صورت كلام الهي گردد و از مرتبه ملكه به مرتبه تحقق رسد".
سپس به دنبال آن مي‌فرمايد:
(حديث) "جوان مؤمن اگر قرائت كند، قرآن در گوشت و خون او وارد شود"، كنايه از آن است كه صورت قرآن در قلب مستقر و جايگزين گردد به طوري كه خود باطن انسان كلام الله مجيد و قرآن مجيد گردد به اندازه لياقت و استعدادش...( قرآن كتاب هدايت در ديدگاه امام خميني، ص 102، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني. )