پاسخ:
احترام به قرآن و لزوم حراست در پاك نگه داشتن قرآن، به اين معنا است كه مقام قرآن را محترم بشماريم و بدانيم قرآن، يك كتاب معمولي و بشري نيست، بلكه كتابي مقدس و آسماني است كه براي نجات و هدايت انسان‌ها نازل شده است، و مهم‌ترين برنامه تربيتي براي بشر است. پاك نگه داشتن قرآن بر دو گونه است: يكي پاكي و طهارت ظاهري است، كه واجب است، انسان قرآن را، بدون طهارت و وضو مس نكند، و با تمام وجود تلاش نمايد كه ظاهر قرآن را، از آلودگي‌ها محافظت نموده، از قرار دادن آن، در مكان‌هايي كه بي‌احترامي به آن محسوب مي‌شود، خودداري كند...در سوره واقعه، آيه 79، مي‌خوانيم:
"لآ يَمَسُّه‌ُوَّ إِلآ الْمُطَهَّرُون؛ و جز پاكان نمي‌توانند آن را مس كنند."
دوم پاكي و طهارت معنوي است، و آن به اين معنا است كه جز پاكان و مقربان، آن را درك نمي‌كنند؛ يعني كساني مشمول هدايت قرآن مي شوند كه روح خود را پاك كرده با حقيقت‌جويي و تحقيق، به سراغ مفاهيم بلند قرآن بروند، بنابراين، هر قدر پاكي و تقواي انسان بيش‌تر شود، به مفاهيم عميق‌تر و بيش‌تري از قرآن دست مي‌يابد؛ پس يك معناي ديگر پاك نگه داشتن قرآن، اين است كه با كسب تقواي الهي، با روحي پاك و طاهر، به سمت آيه‌هاي نور حركت كنيم، چرا كه روح آلوده و كثيف، قابل فيض نخواهد بود.
به اين ترتيب، اين آيه، بر طهارت در هر دو بُعد جسمي و روحي صدق مي‌كند، كه با طهارت جسمي، ساحت ظاهري قرآن عظيم حفظ مي‌شود، و با طهارت روح، مقام معنوي آن؛ چرا كه با آلودگي روحي به سراغ قرآن رفتن، خود نوعي بي‌توجهي به مقام با عظمت آن است.