پاسخ:
هر يك از دو كلمه "سجين" و "عليين"، دوبار در قرآن، در دو آيه پشت سر هم، در يك سوره واقع شده‌اند: "كَلآ َّ إِن‌َّ كِتَـَب‌َ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّين‌ٍ # وَ مَآ أَدْرا‌كَ مَا سِجِّين‌ٌ ؛(مطففين،7ـ8) چنين نيست كه آن‌ها (درباره قيامت خيال مي‌كنند) مسلماً نامه اعمال فاجران در "سجين" است. تو چه مي‌داني سجين چيست؟"؛ "كَلآ َّ إِن‌َّ كِتَـَب‌َ الاْ بْرَارِ لَفِي عِلِّيِّين‌َ # وَ مَآ أَدْرَا‌كَ مَا عِلِّيُّون‌َ ؛(مطففين،18ـ19) چنان نيست كه آن‌ها (درباره معاد) خيال مي‌كنند، بلكه نامه اعمال نيكان در "عليين" است. تو چه مي‌داني عليين چيست؟"
مقصود از كلمه "سجين"، چيزي است كه مقابل و مخالف "عليين" باشد، يعني چون خداوند متعال اين دو كلمه را در مقابل هم آورده، عليين، هر معنايي داشته باشد، سجين معناي طرف مقابل آن را دارد، و چون معناي عليين، "بلندي روي بلندي"، يا به عبارت ديگر، "بلندي دو چندان" است، معلوم مي‌شود كه منظور از سجين هم "پستي زير پستي"، يا به عبارت ديگر "پستي دو چندان" مي‌باشد و مقصود گرفتاري فاجران در چنان پستي است، هم چنان كه آيه شريف "ثُم‌َّ رَدَدْنَـَه‌ُ أَسْفَل‌َ سَـَفِلِين‌َ ؛(تين،5) پس گردانيديم آن را فروتر از همه فروماندگان" اين معنا را مي‌رساند.
در نتيجه بهترين معنايي كه براي "سجين" به ذهن مي‌رسد، اين است كه مبالغه در "سجن" ـ به معناي حبس ـ باشد، آن گاه معناي آيه اين مي‌شود كه "كتاب فجار، در حبس و زنداني است كه هر كس در آن بيفتد، بيرون شدن و خلاصي برايش نيست." و مقصود از "عليين" هم ـ چنان كه گذشت ـ درجات عالي و منازل قرب به خداي متعال است.(تفسير الميزان، علامه محمد حسين طباطبايي، ج 20، ص 345و 349، نشر دارالكتب الاسلاميه.)