پاسخ:
از آيات (نسأ، 163)، (انعام، 84) و آيات مورد بحث كه نام و قصه حضرت ايوب‌غ در آن‌ها بيان شده است، استفاده مي‌شود، آن حضرت، سال‌هاي طولاني به رنج‌ها و مريضي‌هايي سخت گرفتار و امتحان شد، به گونه‌اي كه از سوي دشمنان، مورد سرزنش و از سوي شيطان مورد وسوسه و رنج شديد قرار گرفت؛ اما اين پيامبر بزرگ خدا، چه در سختي‌ها و چه در راحتي‌ها، هرگز از بندگي خدا و شكرگزاري به درگاه الهي، دست نكشيد. وي پس از سرفرازي از اين همه آزمايش‌ها، درخواست بهبودي از خداوند مي‌كند و خداوند دعايش را اجابت فرموده و براي بهبودي و سلامت كامل او در حالي كه سخت مريض بود مي‌فرمايد:
"ارْكُض‌ْ بِرِجْلِكَ هَـَذَا مُغْتَسَل‌ُ بَارِدٌ وَ شَرَاب‌ٌ # وَ وَهَبْنَا لَه‌ُوَّ أَهْلَه‌ُ وَ مِثْلَهُم مَّعَهُم‌ْ رَحْمَه‌ً مِّنَّا وَ ذِكْرَي‌َ لاِوْلِي الاْ لْبَاب‌ِ ؛(ص،42و43) (به او گفتيم) كه پاي خود را بر زمين بكوب، اين چشمه آبي خنك براي شست و شو و نوشيدن است و خانواده‌اش را به او بخشيديم و همانند آن‌ها را با آن‌ها قرار داديم، تا رحمتي از سوي ما و تذكري براي صاحبان فكر باشد." مفسّران درباره آن چشمه مي‌گويند: داراي يك نوع آب معدني بوده كه هم براي نوشيدن گوارا بوده و هم اثرهاي شفابخش براي بيماري‌ها داشته است؛ به هر حال، لطف و رحمت الهي در برابر صبر، شكيبايي و شكرگزاري حضرت ايوب(ع) شامل او شد.
"مغتسل"، به معناي آبي است كه با آن شست و شو مي‌كنند و توصيف آن آب به خنك بودن، شايد به تأثير مخصوص شست و شو با آب سرد، براي بهبود و سلامت تن اشاره باشد، و نيز اشاره لطيفي است بر اين كه خوبي آب، شست و شو در آن است كه از نظر پاكي و نظافت هم چون آب نوشيدني باشد و شايد به همين علت است كه در دستورهاي اسلامي آمده است: "قبل از آن كه با آبي غسل كنيد، جرعه‌اي از آن بنوشيد."(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 19، ص 293 - 297، دار الكتب الاسلاميه ، تفسير الميزان، علامه طباطبايي؛ ج 17، ص 332، بنياد علمي و فرهنگي علامه؛ .)