پاسخ:
در پي جنگ با كافران اگر اسيراني گرفته شوند به دليل كفر و ستيزهگري سزاوار قتل ميباشند. اما از آنجا كه بسياري از اسيران به پيروي از سردمداران در جنگ شركت كردهاند و از آگاهي كافي برخوردار نبودند، از قتل آنان صرفنظر ميشود و نگهداري آنان با شرايط خاص بهصورت اسارت مطرح ميشود كه يكي از شيوههاي اسارت، به كارگيري آنان به صورت «برده و كنيز» است كه اين روش نسبت به نگهداري در اردوگاهها از مزاياي فراواني برخوردار است. زيرا در چرخش كارهاي روزمره جامعه نقش فعال دارند و به دليل آميختگي با مسلمانان بافرهنگ اسلام آشنا ميشوند و رفته رفته به بهانههاي مختلف از قبيل كفاره روزه و... آزاد ميشوند. اما بايد دانست اين حكم مربوط به كافران محارب است كه در برابر مسلمانان به جنگ پرداختهاند. و اسارت زنان كافر حربي موجب ميشود زوجيت آنان قبل از جنگ و اسارت متجلشود اما اگر به اجازه مولي خود بعد از اسارت ازدواج كنند، مولي حق همبستري با آنان را ندارد.
براي آگاهي بيشتر ر.ك:
1- اسلام و مسأله آزادي، بردگي، موسوي زنجاني
2- حقوق بشر، اسدالله مبشري
3- نگاهي به بردگي، محمدعلي گرامي