پاسخ:
سوره كوثر، صد و هشتمين سوره قرآن، داراي سه آيه و در مكّه نازل شده است.
يكي از اهداف مهم سوره، تسلّي خاطر پيامبراكرم‌در برابر انبوه حوادث دردناك و زخم زبانهاي مكرّر دشمنان است.
شأن نزول‌ِ سوره: عاص بن وائل كه از سران مشركان بود، پيغمبراكرم‌را به هنگام خارج شدن از مسجدالحرام ملاقات، و مدّتي با حضرت گفت‌وگو كرد. گروهي از سران قريش، در مسجد نشسته بودند و اين منظره را از دور مشاهده كردند. هنگامي كه عاص بن وائل وارد مسجد شد، به او گفتند: با كه صحبت مي‌كردي؟ گفت: با اين مرد ابتر.
كوثر، به معناي خير زياد و فراوان است، و مصاديق زيادي دارد. علاّمه طباطبايي؛ در تفسير الميزان مي‌فرمايند: "مراد از كوثر، يا زيادي نسل است و يا خير فراوان كه اگر مراد خير فراوان باشد، زيادي نسل، يكي از مصاديق آن مي‌شود؛ چون شأن نزول سوره نيز در اين مورد، زيادي نسل است، و اين آيه مي‌رساند كه فرزندان حضرت زهرا(س) ذريّه رسول خدا(ص)هستند."
بسياري از علماي بزرگ شيعه و برخي از علماي اهل‌تسنن نيز كوثر را منطبق بر حضرت زهرا(س) مي‌دانند.
اين سوره، سه پيشگويي بزرگ را دربردارد: 1. اعطاي خير فراوان را به پيغمبر(ص) نويد مي‌دهد و اين خير كثير، تمام پيروزي‌ها و موفقيتهايي را كه بعداً نصيب پيامبراكرم شد، شامل مي‌شود؛ 2. خبر از نسل و دودمان پيامبر به طور فراوان مي‌دهد و اينكه او بدون فرزند نخواهد بود؛ 3. اينكه، دشمنان او، ابتر و بدون عقب خواهند بود؛ چنان كه امروز از فرزندان بني‌اميّه كسي باقي نمانده است و اگر هم باقي مانده باشد؛ شناخته شده نيست.