پاسخ:
برخي از علل آن به شرح زير است: 1. براي اين‌كه ثابت كنند پيامبر اكرم‌اين آيات را از پيش خود مي‌گويد؛ به تعبير ديگر، با اين كار قصد داشتند معجزه بودن قرآن كريم را زير سؤال ببرند و مخالفت سرسختانه خود را با آن حضرت نشان دهند و بگويند تو پيامبر نيستي، تا به اين وسيله جلو حركت انقلاب الهي رسول خدا(ص) را بگيرند و نگذارند كسي به او ايمان آورد.
2. براي اين كه با اين كار، اعتماد و اعتقاد به معارف موجود در قرآن را متزلزل نمايند.
3.براي آن كه تقدّس قرآن را بشكنند.
4. براي آن كه بگويند بشر نمي‌تواند گيرنده وحي الهي باشد و فرشتگان بايد پيام الهي را به بشر برسانند؛ استدلالشان اين است كه اگر بشر، گيرنده پيام الهي باشد، هرگز تغيير نمي‌كرد، در حالي كه (به گمان مشركان) تغيير كرده است.
5. براي اين كه حجيت قرآن را از بين ببرند. و...
و اين در حالي است كه قرآن كريم، معجزه الهي است و از دست خوش هر گونه تغيير و تحريفي محفوظ است و از دست بشر خارج مي‌باشد: "إِنَّا نَحْن‌ُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَه‌ُو لَحَـَفِظُون؛(حجر،9) ما قرآن را نازل كرديم، و ما به طور قطع نگه‌دار آنيم!" بي‌شك، اگر قرآن كريم در طول تاريخ دست خوش تغيير شود، اين وعده الهي تخلف‌پذير خواهد بود، در صورتي كه: "...إِن‌َّ اللَّه‌َ لاَ يُخْلِف‌ُ الْمِيعَاد؛(رعد،31) خداوند هرگز از وعده‌هايي كه مي‌دهد، تخلف نمي‌ورزد." افزون بر آن قرآن، آن قدر مستحكم است كه امكان نفوذ و تغيير در آن راه ندارد: "وإِنَّه‌ُو لَكِتَـَب‌ٌ عَزِيز # لآ يَأْتِيه‌ِ الْبَـَطِـل‌ُ مِن بَيْن‌ِ يَدَيْه‌ِ وَ لاَ مِن‌ْ خَلْفِه‌ِي تَنزِيل‌ٌ مِّن‌ْ حَكِيم‌ٍ حَمِيد؛(فصلت‌و42) و به راستي كه آن كتابي شكست‌ناپذير است كه هيچ‌گونه باطلي نه از پيش رو و نه از پشت سر به سويش نمي‌آيد، (چرا كه) از سوي خداوند حكيم و شايسته ستايش، نازل شده است." و...(ر.ك: البيان في تفسير القرآن، آيت الله خوئي؛ ص 34 ـ 43، موسسه الاعلمي للمطبوعات ، علوم قرآني، آيت الله معرفت، ص 450 ـ 453، مؤسسه فرهنگي انتشاراتي "التمهيد" ، درس نامه علوم قرآني، حسين آراسته، ص 206 ـ 209، مؤسسه بوستان كتاب، قم.)