پاسخ:
تفاوت قرآن كريم با ديگر معجزههاي الهي در اين است كه معجزههاي غير قرآني در مقطع خاصي از زمان انجام گرفتهاند و پس از انجام معجزه توسط پيامبران الهي اثري از معجزه باقي نمانده است، مانند اژدها شدن عصاي موسي، سخن گفتن حضرت عيسي در گهواره، زنده شدن مرده به اعجاز آن حضرت و ماجراي شق القمر كه يكي از اعجازهاي پيامبر اسلام است.
قرآن معجزه جاويدان است كه پس از نزولش از ساحت قدس الهي تا انقراض عالم اعجاز آن باقي خواهد ماند. رسول خداصلي الله وعليه وآله قرآن را معجزهاي جاوداني و برهاني قاطع بر پيامبري خويش، به همه جهانيان و براي هميشه، عرض داشته است. اكنون بعد از گذشت چهارده قرن، اين نداي الهي هر صبح و شام به وسيله فرستندهها به گوش جهانيان ميرسد و حجت را برايشان تمام ميكند .
سرّ اين كه رسول گرامي اسلام با چنين معجزهاي از ديگر پيامبران امتياز يافته، اين است كه آيين او، آيين خاتم و جاودانه است، و آيين جاودانه نياز به معجزهاي جاودان دارد تا در عصر و نسلي برهان قاطع نبوت باشد.(جعفر سبحاني، منشور عقايد اماميه، ص 122).
2 - معناي شفاعت قرآن اين است كه عمل كنندگان به احكام قرآن در آخرت به سعادت ابدي رسيده و وارد بهشت ميشوند. هم چنان كه كساني كه به دستورهاي قرآن عمل نكنند، به دوزخ برده ميشود.
رسول خداصلي الله وعليه وآله فرمود: "قرآن شفيعي است كه شفاعتش پذيرفته است و سعايت كنندهاي كه سعايتش پذيرفته ميشود".( مرتضي مطهري، عدل الهي، ص 302.
قرآن كريم، هم شفيع مؤمنان و نيكوكاران است كه به بهشت ميبرد و هم خصم كافران و مجرمان است به سوي دوزخ، نيز واسطهاي است كه آنان را به بهشت برين و اينان را به دوزخ ميكشاند. اين نوع شفاعت را ميتوان شفاعت "عمل" ناميد، چرا كه در سايه عمل به قرآن، انسان به سعادت ميرسد. هم چنين با توجه به
اين كه در عالم قيامت، همه چيز گويا ميشود، مانند آنچه در مورد شهادت دست و پاي انسان، يا گواهي مسجد آمده است، مسئله ناطق بودن قرآن چيزي عجيب نيست، در عين حال قرآن، حقيقتي نزد خداوند دارد و آنچه نزد ما موجود است پرتوي از آن حقيقت است.