پاسخ:
قرآن كريم مسائل مختلف را به طور كلي مطرح كرده و كمتر متعرض جزئيات شده است؛ بنابراين نبايد دنبال آن بود كه هر چيز جديد و پذيرفته شده، نظريه و فرضيه و... كه ناشي از مفاهيم فلسفي يا عرفاني و يا علوم تجربي و جامعهشناسي و... باشد، به قرآن تحميل كنيم.(ر.ك: تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 11، ص 361 و 362، دارالكتب الاسلاميه.)
برخي از مسائل فيزيكي و كيهانشناسي در قرآن كريم مورد اشاره واقع شده است از جمله:
دانشمندان علوم طبيعي و فيزيك، معتقدند كه اصل هستي از گاز گرم كه فضا را پر كرده و محتواي دقايق ماده بوده و پيوسته در حركت است پديد آمده است چنانكه قرآن كريم نيز ميفرمايد: "... ثُمَّ اسْتَوَيََّ إِلَي السَّمَآءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلاْ رْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَآ أَتَيْنَا طَـآئِعِينَ...؛ (فصلت، 11) سپس آهنگِ (آفرينشِ) آسمان كرد، و آن بخاري بود، پس به آن و به زمين فرمود: خواه يا ناخواه بياييد. آن دو گفتند: فرمانپذير آمديم".
ممكن است آيه مذكور اشاره به همان گفته دانشمندان علوم طبيعي و فيزيك باشد.
همچنين در فيزيك اصلي است به نام اصل "ترموديناميك" يا اصل بقاي انرژي، مفهوم اين اصل اين است كه انرژيها ممكن است به يكديگر تبديل شوند، ولي مقدار كل انرژي در دنيا ثابت و غيرقابل تغيير است؛ مثلاً بخار آبي كه در نتيجه تشعشع خورشيد از سطح درياها به بالاي جوّ رفته، ابرها را تشكيل داده است، به صورت باران به زمين فرو ميآيد و در روي زمين رودخانهاي تشكيل ميشود، انسان از سقوط آب استفاده انرژي نموده و توليد برق ميكند و برق را به شهر ميفرستد و به مصرفهاي مختلف ميرسد، و در نهايت تبديل به حرارت ميشود و در فضا متفرق ميشود و باقي ميماند.
چنانكه خداوند متعال ميفرمايد: "وَ هُوَ الَّذِي خَلَقَ الَّيْلَ وَ النَّهَارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلُّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ؛ (انبيأ، 33) و اوست آن كسي كه شب و روز و خورشيد و ماه را پديد آورده است، هر كدام از اين دو درمداري (معين) شناورند."
و نيز زوجيت در هستي در قرآن كريم مورد توجه قرار گرفته است، چنانكه ميفرمايد:
"وَ مِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ؛ (ذاريات، 49) و از هر چيزي دو گونه(يعني نر و ماده) آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد"و... .(ر.ك: قرآن و علوم روز، عبدالغني الخطيب، ترجمه اسدالله مبشري، ص 75 ـ 90، مؤسسه مطبوعاتي عطايي ، كتاب فيزيك، دوره دبيرستان.)
برخي از مفسران و دانشمندان، برخي از آيات قرآن را منطبق با برخي از قواعد رياضي، زيستشناسي، كيهانشناسي و... ميدانند.