پاسخ:
ماجراهاي مختلفي در اين سوره مباركه بيان شده است. لطفاً در نامه بعدي مشخص نماييد منظورتان كدام يك از موضوعات در اين سوره است، تا فقط در خصوص آن پاسخ دهيم.
اما به طور كلي، اين سوره، در چند مطلب سخن دارد:
1. در مسائل اعتقادي بيشتر روي مبدأ و معاد تكيه دارد.
2. درباره قرآن، وحي و نشانه‌هاي خدا در عالم آفرينش، سخن دارد.
3. بخش قابل ملاحظه‌اي از سرگذشت پنج پيامبر بزرگ الهي، و مبارزات آن‌ها با اقوام منحرف بحث مي‌كند، تا هم دل‌داري و تسلّي خاطر براي مؤمناني باشد كه مخصوصاً در آن روز در مكه در اقليّت شديد قرار داشتند، و هم هشداري باشد براي مشركان لجوج و بيدادگر كه سرانجام كار خويش را در صفحه تاريخ طاغيان گذشته ببينند، شايد بيدار شوند و به خود آيند.
4. بخش مهمي از اين سوره، از داستان حضرت سليمان‌غ و "ملكه سبا" و چگونگي ايمان آوردن او به توحيد، و سخن گفتن پرندگاني، هم چون هدهد، و حشراتي هم چون مورچه، با سليمان است.
5. اين سوره، به خاطر سفر حضرت سليمان‌غ به سرزمين مورچگان، و گفت و گوي مورچگان با خود درباره آن حضرت و توجه وي به اين گفت و گو،(آيات 18 و 19.) به سوره "نمل" (مورچگان) نام‌گذاري شده است. هر چند در بعضي از روايات، به نام سوره "سليمان" آمده است. البته، اين نام‌گذاري‌ها بسيار حساب شده و از تعليمات پيامبر اكرم‌سرچشمه گرفته است، كه گاهي بيان‌گر واقعيات مهمي است كه در شرايط عادي، مردم از آن غافلند.
6. اين سوره، از علم بي‌پايان پروردگار، نظارت او بر همه چيز در عالم هستي، و حاكميت او در ميان بندگان كه توجه به آن، اثر تربيتي فوق‌العاده‌اي در انسان دارد سخن مي‌گويد.
7. و بالاخره در اين سوره، با "بشارت" شروع مي‌شود، و با "تهديد" پايان مي‌يابد، بشارتي كه قرآن براي مؤمنان آورده، و تهديد به اين كه خداوند از اعمال شما بندگان، غافل نيست.
پيامبر اكرم‌مي‌فرمايد: "هر كس سوره "طس" سليمان (سوره نمل) را بخواند، خداوند به تعداد كساني كه حضرت سليمان، هود، شعيب، صالح و ابراهيم: را تصديق و تكذيب كردند، دو حسنه به او مي‌دهد، و به هنگام رستاخيز كه از قبرش بيرون مي‌آيد، نداي "لا اله الا الله" سر مي‌دهد.(مجمع البيان، طبرسي؛، ج 5، ص 194، منشورات دارمكتبت الحياه ، ر.ك: تفسير نمونه، آيت ا... مكارم شيرازي و ديگران، ج 15، ص 391ـ393، دارالكتب الاسلاميه.)