پاسخ:
محتواي اين سوره را ميتوان در چند محور اصلي، بيان كرد:
1. بخش مهمي از آن، از "توحيد" و صفات خداوند و "معاد" و معارف اسلامي بحث ميكند.
2. بخش ديگر، پيرامون "جهاد" و دستورات مهمي در اين زمينه است و همچنين از عبرتهايي كه در دو جنگ مهم اسلامي، يعني بدر و احد، ميتوان گرفت، سخن ميگويد، ضمن بيان امدادهاي الهي نسبت به مؤمنان و حيات جاويدان شهيدان راه خدا.
3. در قسمتي ديگر، به يك سلسله احكام اسلامي، سفارش شده است از جمله: وحدت صفوف مسلمانان، فريضه حج و امر به معروف و نهي از منكر، تولّي و تبّري (دوستي با دوستان خدا و دشمني با دشمنان حق)، امانت، انفاق در راه خدا، مقاومت و پايمردي در مقابل دشمنان، صبر و شكيبائي در مقابل مشكلات و...
4. در بخشي از اين سوره، كه در واقع تكميل كننده بحثهاي فوق است، داستان بعضي از انبيأ ذكر شده از جمله: آدم(ع) و نوح(ع) ابراهيم(ع)، موسي(ع) و عيسي(ع) و ساير انبيأ و همچنين داستان حضرت مريمو مقامات اين زن بزرگ و توطئه هاي پيروان سركش، حضرت موسي(ع) و عيسي(ع) در برابر اسلام.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 408.) ضمناً همانگونه كه نام برخي از سوره ها برگفته از آيات و كلمات همان سوره است، در اين سوره نيز اسم سوره از آيه 33 گرفته شده است: إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَيََّ ءَادَمَ وَنُوحًا وَءَالَ إِبْرَ َهِيمَ وَءَالَ عِمْرَ َنَ عَلَي الْعَـَـلَمِينَ .