پاسخ:
اين صحيح است كه «هو» و نظائر آن براي مرد(مذكر) آورده ميشود و «هي» و امثال آن براي زن(مؤنث) استعمال ميشود ولكن بايد توجّه داشت كه در ادبيات عرب هو و هي تنها در اين مورد به كار نميرود بلكه اگر الفاظ و اسامي غيرانسان نيز باشد كه علامت تانيث در آن نباشد در آن مورد باز «هو» بكار برده ميشود. مثلاً در مورد(قمر=ماه) و (شجر=درخت) و امثال آن هر چند مرد نيستند ولي ضميرهاي مذكر(هو و امثال) آن به كار ميرود در حالي كه در مورد(شمس=آفتاب)، روح، ملائكه و... ضمائر مؤنث(هي و امثال آن به كار رود چون در اين الفاظ و اسامي علائم تانيث وجود دارد.
بر اين اساس در الفاظ و اسامي كه مخصوص خداوند است از قبيل «اللَّه، رب، رحمن، رحيم و...» بايد ضمائر مذكر به آنها برگردد.