كلمه (من) را در آيه‏اي كه چگونگي وضو را بيان مي‏كند چگونه توجيه مي‏كنيد؟

پاسخ:

در آيه وضو (من) نيست، بلكه (الي) است كه در معناي آن بحث است. قرآن مي‏فرمايد:

"يا أيها الّذين آمنوا اذا قمتم الي الصّلوة فاغسلوا وجوهكم و أيديكم الي المرافق"

اي كساني كه ايمان آورده‏ايد هنگامي كه براي نماز به پا خاستيد صورت و دست‏ها را تا آرنج بشوييد.(1)

برادران اهل سنت گفته‏اند تا آرنج بشوييد، معنايش اين مي‏شود كه در وضو بايد دست را از سر انگشتان تا آرنج شست، يعني از پايين به بالا، در حالي كه شيعه مي‏گويد از آرنج تا سر انگشت را بايد شست؛ زيرا وقتي مي‏گويند دست تا آرنج بايد شسته شود، منظور كميّت و مقدار است نه كيفيّت، اگر مي‏گفت دست را بشوييد تصوّر مي‏شد كه منظور تا مچ است. البته روايات شيعه اين كيفيت را بيان كرده است كه از آرنج بايد شسته شود و عرف عقلاً همين را مي‏فهمد. وقتي گفته مي‏شود از شصت پا تا سر بايد شسته شود هرگز كسي نمي‏فهمد كه انسان بايد وارونه شود تا مثلاً از كف پا آب ريخته شود تا سر.

پي نوشت‏:

1. سوره مائده، آيه 6.