پاسخ:
از روايات وارده از امامان معصوم: استفاده مي‌شود كه قرائت بعضي از سوره‌ها، موجب مي‌شود كه خداوند سفر زيارت خانه خود را نصيب آن فرد نمايد. امام صادق(ع) مي‌فرمايد: "كسي كه سوره عم‌ّ يتسألون را در هر روز قرائت كند سال تمام نمي‌شود، مگر اين كه زيارت بيت الله الحرام را خداوند نصيب او مي‌گرداند."(تفسير نور الثقلين، الحويزي، ج 5، ص 490، نشر دار الكتب العلميه ، تفسير كنزالدقائق ميرزا محمد مشهدي، ج 11، ص 158، نشر مؤسسه اسلامي التابعه لجماعه المدرسين.)
در روايت ديگر،امام صادق(ع) فرمود: "كسي كه سوره حج را در هر سه روز قرائت كند، از آن سال خارج نمي‌شود، مگر اين كه به سوي مكه معظمه خارج مي‌شود و اگر در آن سفر از دنيا برود خداوند او را داخل در بهشت مي‌كند."(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شيخ صدوق، ص 135، نشر مكتبه الصدوق ، مجمع البيان طبرسي، ج 7، ص 109.)
در روايت ديگري آن حضرت مي‌فرمايد: "كسي كه سوره حجرات را در هر شب يا در هر سه روز قرائت كند، از زائران پيامبراكرم(ص) خواهد بود."(ثواب الاعمال، همان، ص 142.)
البته بايد توجه داشت كه قرائت اين سوره‌ها، علت تامه براي زيارت بيت الله الحرام نيست، به اين معنا كه با خواندن سوره (نبأ) در يك سال انسان صددرصد توفيق تشرف پيدا كند، خواندن اين سوره‌ها سبب توفيق مي‌شود در صورتي كه مانعي ايجاد نشود چه بسا انسان در اثر اعمال بد و انجام گناه ايجاد مانع كند و توفيق از او سلب شود. در بعضي از روايات براي خواندن سوره حج پاداش حج و عمره بيان شده. پيامبر اكرم(ص) فرمود: "هر كس سوره حج بخواند، پاداش حج و عمره را خدا به او مي‌دهد، به تعداد نام كساني كه در گذشته و آينده حج عمره به جا آورده يا خواهند آورد".(تفسير مجمع البيان، علامه طبرسي، ج 7، ص 109، نشر مؤسسه الاعلمي.) بعضي از مفسران گفته‌اند : "بدون شك اين ثواب و فضيلت عظيم تنها براي تلاوت لفظي نيست تلاوتي است انديشه ساز و انديشه‌اي عمل پرور كسي كه اين سوره و محتواي آن را از مبدأ و معاد گرفته تا دستورات عبادي و اخلاقي و مسائل مربوط به جهاد و مبارزه با ستمگران، در اعماق جان خود قرار دهد و برنامه عملي خود سازد،پيوندي با تمام مؤمنان گذشته و آينده از نظر معنوي و روحاني پيدا مي‌كند. پيوندي كه او را در اعمال آن‌ها شريك و آن‌ها را نيز در اعمال او شريك و سهيم مي‌سازد بي آن كه از پاداش آنان چيزي كاسته شود. و با اين اوصاف و شرايط ثواب و پاداشي كه در حديث بالا آمده عجيب به نظر نمي‌رسد".(تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 14، ص 5، نشر دارالكتب الاسلاميه.)