پاسخ:
ما دليلى در قرآن كريم واحاديث وروايات نمى توانيم پيدا كنيم كه بصورت قطعى بگوييم نظر اسلام بخصوص قرآن در رابطه با الف ، لام ، ميم و رابطه اش با عشق چيست و نظرات شخصى چنانچه مورد تاييد احاديث وآيات ديگر نباشد قابل انتساب به قرآن نبوده ، از درجه اعتبار ساقط است . به نظرات حضرت امام پيرامون حروف مقطعه در قرآن كه مرتبط با موضوع سؤال است توجه مى كنيم :
«در حروف مقطعه اوايل سور اختلاف شديد است ، وآنچه بيشتر موافق اعتبارآيد‌آن‌است‌كه آن از قبيل رمز بين محب ومحبوب است ، وكسى را از علم آن بهره اى نيست . وچيزهايى را كه بعضى مفسرين به حسب حدس وتخمين خود ذكر كردند ، غالباً حدسهاى بارد بي‌مأخذى است ... وهيچ استبعاد ندارد كه امورى باشد كه از حوصله بشر فهم آن خارج باشد وخداى تعالى به مخصوصين به خطاب ،اختصاص داده باشد ... علوم قرآن وحديث را همه كس نمى تواند بفهمد وبراى همه كس هم نيامده است ، بلكه بعضى از آنها رمز است ميان گوينده ويك دسته خاصى در قرآن از اينگونه رمزهاست كه حتى به حسب روايات جبرئيل هم كه قرآن را آورد خود نمى دانست معنى آنرا ، فقط پيغمبر اسلام وهركس را او تعليم كرده كشف اين رمزها را مى توانست بنمايد ، مانند همان حروفى كه در اول سوره هاست .
در اين مخاطبه بين حبيب ومحبوب ومناجات بين عاشق ومعشوق اسرارى است كه جز او و حبيبش كسى را بر آن راه نيست وامكان راه يافتن نيز نمى باشد. شايد حروف مقطع در بعضى سور مثل « الم » ، « ص » و « يس » اين قبيل باشد....» (1)