چرا در قرآن براى خدا ضمير مذكر به كار رفته است ؟

پاسخ:

خداوند جنس ندارد لذا نه مذكر است و نه مونث و نه چيز ديگري شبيه به اين موارد.(ليس كمثله شي) ولي قرآن مجيد به زبان مردم نازل شده است و مي‏بايستي كه قواعد زبان عرب - كه زبان قرآن است - در آن رعايت گردد. درزبان عرب اسامي خداوند متعال مانند: الله و رحمان مذكر است (از نظر لفظي) همان گونه كه لفظ (قمر) مذكر است ويا لفظ (شمس) مونث است (مذكر مجازي و مونث مجازي). طبق قواعد زبان مي‏بايستي صفت با موصوف مطابقت نمايد. از اين رو صفاتي كه در قرآن براي خداوند آورده شده مذكر است ولي توجه داشته باشيد كه لفظ جلاله «الله» و يا«رحمان» مذكر حقيقي نيست؛ زيرا مذكر حقيقي آن است كه در برابر آن جنس ماده وجود داشته باشد و چنين چيزيدر مورد خداوند وجود ندارد. بنابراين؛ اين الفاظ، مذكر مجازي بوده و البته طبق قاعده اوصاف آن بايد مذكر باشد؛ولي به هيچ وجه اين مطابقت بدان معنا نيست كه (نعوذ بالله) خداوند مذكر است و داراي جنس؛ بلكه صرفا تبعيت ازادبيات عرب است كه چنين اقتضايي دارد و اگر اسامي مونث آورده مي‏شود هم خلاف قاعده ادبي بود و هم سوالبرانگيز. بنابراين نه خداوند از جنس مذكر راضي‏تر است و نه عكس آن. همه مخلوقات خداوند هستند و رضايت ياعدم رضايت او از بندگان به مسائل ديگري بستگي دارد.