پاسخ:
يكي از رسم الخطهاي جديد قرآن كريم، خط عثمان طه، مي‌باشد: كه به جهت تسهيل و رواني در قرائت و شلوغ نشدن متن قرآن و براي اجراي قواعد تجويدي، از علائم ويژه‌اي در آن بهره برده شده مثلاً در مواردي كه نون ساكن تنوين در حالت ادغام و يا اخفأ باشد به شكل (،،) نگارش شده (يعني به صورت نامساوي) و در حالت اظهار نون تنوين به شكل (،،) آمده است. ]رجوع كنيد به پايان اين نوع قرآن.[
قاعده ادغام، به لحاظهاي گوناگون، داراي اقسام مختلفي است؛ يكي از اقسام "ادغام ناقص" است كه در آن صفتي از صفات مدغم باقي مي‌ماند و مدغم به طور كامل از بين نمي‌رود؛ يكي از موارد آن ادغام ناقص "نون ساكنه" در دو حرف "و" و "ي" است كه در اين نوع ادغام صفت "غنه" نون ساكنه باقي مي‌ماند و به اين دو حرف منتقل مي‌شود. در اين رسم الخط، چون اين نوع ادغام ناقص است علامت تشديد را بر روي دو حرف "و" و "ي" قرار نمي‌دهند بر خلاف مواردي مثل "مأ مَّهين"؛ "قرارٍ مَّكين"؛ "قدرٍ معلوم"(مرسلات،20ـ22) و يا مثل "مِّن نَّفْس‌ٍ وَ َحِدَه"(نسأ،1) و ادغام ناقص، مثل: مِن وَلَدٍ ـ مَن‌ْ يقول ـ و اِن يَرَوْا.(ر.ك: روان خواني و تجويد قرآن كريم، علي حبيبي ـ محمد رضا شهيدي، ص 151، انتشارات روحاني ، حليه القرآن (سطح 2)، سيد محسن موسوي بلده، ص 132، شركت انتشارات احيأ كتاب.)