پاسخ:
به كار بردن ضمير مفرد و جمع نسبت به افعال الهي در قرآن، دو نحوه انتساب فعل به پروردگار است. يعني موارديكه صيغه جمع به كار برده شده نشانگر نقش و كاركرد وسايط فيض الهي مانند ملايك در تحقق فعل است. در موارديهم كه صيغه مفرد به كار رفته لزوما به معناي نفي نقش آنها نيست. بلكه ميتواند اعم از فعل مباشر خداوند يا كاريباشد كه به اراده او از طريق وسايط فيض انجام گرفته است. بنابراين اين آيات ميرسانند كه برخي از افعال الهي دو گونهانتساب پذيري به ذات اقدس حق دارند: مستقيم و غير مستقيم.