چرا در قرآن هميشه ضماير مذكر، مقدم بر ضماير موءنث
آورده شده است ؟
پاسخ:
تقدم در ذكر نشانه فضيلت داشتن نيست؛ بلكه تقدم اين كلمات (مانند مسلمين
و...) به دلايل ادبي است و غير از آن خارج از ضوابط فصاحت و بلاغت است.
توضيح آن كه در زبان عربي كلمهاي مثل «مسلمين» با قاعده تغليب شامل همه
مردان و زنان مسلمان ميشود؛ ولي «مسلمات» اين گونه نيست. بنابراين اگر مسلمين اول
باشد، ذكر مسلمات پس از آن از قبيل عطف خاص بر عام است كه مطلوب بوده و نوعي ظرافت
ادبي به شمار ميرود. ولي اگر غير از اين باشد چنين ظرافتي در كلام مشهود نيست و
خلاف فصاحت و بلاغت است.