پاسخ:
با توجه به برخى از تفاسير، نكاتى كه از جمله فوق در آيه شريفه استفاده مي‌شود، اين است كه:
1. خداوند متعال، با بيان جمله فوق در صدد بيان اين نكته است كه ،به هر چيزى آگاه است ،و تمام نيازهاى مادى و معنوى شما را مي‌داند و آن را براى شما بيان مي‌كند.
2. نكته مورد استفاده آيه اين است كه، اعمال و رفتار متعاملان، كاتبان مبادله، شاهدان و گواهان بر آن در گستره علم و دانايى مطلق خداوند است.
3. مرحوم علامه طباطبايي؛، در رابطه با نكته اين بخش از آيه مي‌فرمايد: اين جمله "و اللّه بكل..."، در مقام منت نهادن است، يعنى خداوند متعال، در مقابل نعمت بيان شرايع دين و مسائل حرام و حلال، بر مردم منت نهاده است.
4.خداوند متعال، در آيه فوق، به دنبال ذكر احكامى كه يادآور شده و دعوت به تقوا و امتثال اوامر الهى كرده است،
در جمله "و اللّه..." چنين متذكر مي‌شود كه، او از همه مصالح و مفاسد مردم آگاه است و آن چه خير و صلاح آن‌ها است، براى آنان مقرر فرموده، به همين دليل نيز آن چه براى بندگان وضع كرده، مردم نيز، بايد بدون چون و چرا آن‌ها را انجام دهند.( ر.ك: تفسير الميزان، علامه طباطبايي؛، ترجمه سيد محمد باقر موسوى همداني، ج 2، ص 669، نشر دفتر انتشارات اسلامى ، تفسير نور، محسن قرائتي، ج 1، ص 565، نشر موسسه در راه حق ، تفسير راهنما، اكبر هاشمى رفسنجاني، ج 2، ص 295، نشر دفتر تبليغات اسلامى ، تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازى و ديگران، ج 2، ص 288، دارالكتب الاسلاميه. )