پاسخ:
1. با توجه به آيه بعد در همين سوره، مفهوم آيه شريفه آن است كه خداوند به پيامبر بزرگوار وحى فرمود: كه خطاب به مردم بگويد گروهى از جن هم آيات قرآن را شنيده و گفته‌اند قران مشتمل بر كلام خارق‌العاده‌اى است و انسان را به معارف و عقايد زلال الهى و كارهاى درست هدايت مى‌كند و نيز همه آن‌ها مطابق با واقع بوده، عمل به آن‌ها سعادت انسان را به دنبال دارد.( الميزان، علامه طباطبايى؛، ج 20، ص 38، مؤسسه اعلمى. )
2. اين كه از زبان جن، آيات قرآن كريم به گفتارى عجيب تعبير شده است، به دليل ويژگى‌هاى معجزه بودن قرآن است؛ يعنى لحن و آهنگ، نفوذ و جاذبه، محتوا و تأثيرش؛( تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازى و ديگران، ج 25، ص 103، دارالكتب الاسلاميه. )همان كه اعراب صدر اسلام هم از شنيدن آن در شگفت مى‌ماندند.
3. درباره شأن نزول آيه، ديدگاه‌هاى مختلفى بيان شده است؛ براى نمونه از عبداللّه ابن مسعود نقل شده است كه شبى از پيامبر خبرى نشد؛ در جست و جوى او به اطراف رفتيم، ناگهان ديديم از كوه حرا مي‌آيد، پس از جويا شدن ماجرا، پيامبر(ص) فرمودند: دعوت كننده جن به سراغ من آمد و من رفتم براى آن‌ها قرآن بخوانم.( همان، ص 102. )