پاسخ:
ما از آيه مورد پرسش اطلاعي نداريم. تنها ميدانيم كه حضرت اميرمؤمنان علي بن ابي طالب(ع) فرمود: وقتي حضرت رسول (ص) از شكم مادر بيرون آمد، بت هايي كه مشركين در كعبه قرار داده بودند به رو درافتادند و وقتي شام شد ندايي از آسمان رسيد كه "جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا"(1) حق آمده و باطل از بين رفت، چون باطل يك امر از بين رفتني است(2)، اين حديث صراحت دارد كه بيش از چهل بار قبل از نزول قرآن منادي آيه مذكور را تلاوت نموده است.
و نيز حضرت موسي بن جعفر (ع) فرمود: وقتي حضرت متولد شدند، دست چپ را به زمين گذاشت و دست راست را به طرف آسمان بلند كرد و لبهاي خود به توحيد حركت داد.(3)
"مثلاً فرمود: لا اله الا الله و در جاي ديگر ميخوانيم كه: "پيامبر اكرم(ص) ختنه شده و ناف بريده به دنيا آمد و گفت:
الله اكبر
والحمد لله كثيراً
سبحان الله بكره و اصيلا.
خداوند بزرگتر از آن است كه توصيف شود، حمد و ستايش بيش از هر چيز مخصوص خداوند است و صبح و شام خداوند منزه از همه عيوب است.