پاسخ:
تاويل در لغت به معناي بازگشتن از چيزي، و كلام را بر خلاف ظاهرش معني، شرح و بيان كردن است و در اصطلاح مفسران كلامي را مثل آيات قرآن، كه بيشتر تاويلپذير است. چون هر آيهاي بطني دارد و از آن بطن
بر وفق مراد و افكار، مذهب خاص و سليقه خاص پيش داوري كردن و بنام
قرآن و شكل آن عرضه داشتن است. در حقيقت آيات قرآن وسيلهاي براي
به كرسي نشاندن حرفها و نظرات شخصي ما باشد و بكوشيم افكار خود را بر قرآن تحميل كنيم. با توجه به اين معنا دانشمندان تاويل را در مقابل تفسير قرار دادهاند و معناي تفسير در لغت برگرفتن نقاب از چهره است. چون آيات قرآن ظاهر و باطني دارد، همه چشمها و فهمها قدرت درك آن را ندارند لذا تفسير حجابها را كنار ميزند و نقاب از چهره بر ميدارد و به چشمها و فهمها قدرت شناخت ميبخشد. پس معناي تاويل و تفسير روشن شد.