در مورد "سكت" در قرآن توضيح دهيد؟

پاسخ:

"سكت" در لغت به معني "توقف ـ سكوت" آمده است، اما در علم قرائت، عبارت است از: "قطع صوت در حين قرائت، بدون تجديد نفس در زماني بسيار كوتاه و ادامه مجدد قرائت". "سكت" در قرآن كريم (به روايت حفص از عاصم) چهار مورد است:

1. "عِوَجا # قَيِّمًا" (كهف 1 ـ 2) در صورتي كه در آخر آيه اول وقف نشود؛ در وصلِ به سكت نيز تنوين نصب "عوجاً" به صورت الف مدّي (عِوَجَا) قرائت ميشود.

2. "مَرقَدِنا هـَذا" (يس، 52).

3. "كَلآ  بَل رانَ" (مطففين، 14).

3. "وقيلَ مَن راقٍ" (قيامت، 27).(ر. ك: حليه القرآن، سيد محسن موسوي بلده، ص 122، دارالقرآن الكريم.)