پاسخ:
اين علامت ها از علامت هاي روانخواني و تجويدي قرآن مي باشد كه جهت زيبايي قرائت قرآن به كار برده مي شود. تجويد در اصطلاح عبارت است از: صحيح خواندن قرآن و خوب ادا كردن حروف و شناختن وقف ها. سابقه و قدمت تجويد به عهد رسول اكرم(ص) و حضرت علي(ع) باز مي گردد و آن بزرگواران هر يك در اهميّت و اهتمام به صحيح خواني قرآن سخناني فرموده اند مخصوصاً علي(ع) كه از تجويد اسم آورده اند. مباحث تجويد عبارت است از: مخارج و صفات حروف، احكام تنوين و نون ساكن كه شامل مباحثي از قبيل ادعام، اخفا، اظهار و ابدال است. ادغامات ديگر، مدّ و انواع آن، وقف و ابتدا، اشمام، فتح و اماله، ترقيق و تفخيم و استعلا و استيفال و اين قبيل مباحث.[1] درباره تجويد كتاب هاي زيادي نوشته شده است و مباحث اختلافي در اين فن وجود دارد. پيشنهاد مي كنيم كتاب روانخواني و تجويد قرآن كه توسط آقايان علي حبيبي و محمد رضا شهيدي نوشته شده، تهيه نماييد. قسمتي از جواب را براي شما ارسال مي نماييم.