پاسخ:
ركوع در اينجا به معناي "بند يا قسمت" است، علامت (ع) نشانه نوعي تقسيم‌بندي قرآن به حسب معاني است، هر بند در سور مختلف چند آيه را در بردارد و علاوه بر اين كه حلقه‌اي از زنجيره مقاصد سوره است، معنايي مستقل را افاده مي‌كند و در سوره‌هاي كوچك گاه تمام سوره يك بند يا ركوع به حساب مي‌آيد. قرآن مجموعاً به 540 ركوع (بند) ـ و به گفته برخي 1000 بند ـ تقسيم شده است وجه نامگذاري آن به ركوع اين است كه اهل‌تسنن بعد از حمد بجاي يك سوره كامل، يك بند از قرآن‌را مي‌خوانند و به ركوع مي‌روند به ويژه در نماز تراويح كه در ماه رمضان مي‌خوانند و اين مسئله بر عقيده شيعه جايز نيست و نمي‌توان در نماز واجب به جاي يك سوره يك بند از قرآن را خواند.
(ر.ك: تحريرالوسيله، امام‌خميني؛، ج 1، كتاب الصلاه، ص 149، مؤسسه نشر اسلامي.)
برخي سوره‌هاي كوچك قرآن خود يك ركوع هستند و مي‌توان از اين تقسيم‌بندي براي حفظ قرآن استفاده كرد و حفظ كردن را آسان مي‌كند.
ركوعاتي كه در قرآن معين شده پس از پيامبر به وجود آمده است و تاريخ دقيق تعيين آن معلوم نيست.