پاسخ:
قرآن كريم، كتاب هدايت بشر به ساحل نجات و سعادت واقعي است، نه كتاب علوم طبيعي و گياه‌شناسي و حيوان‌شناسي و مانند آن. از اين رو، اگر در قرآن نامي از برخي جانداران برده شده، در جهت هدايت انسان است.
كوچك‌ترين جانداري كه قرآن ذكر كرده، پشه (بعوضه) و مگس (ذباب) است. سوره بقره، آيه 26: "إِن‌َّ اللَّه‌َ لاَ يَسْتَحْي‌ِي‌َّ أَن يَضْرِب‌َ مَثَلاً مَّا بَعُوضَه‌ً فَمَا فَوْقَهَا...؛ خداوند از اين كه به پشه و حتي بالاتر از آن، مثال بزند شرم نمي‌كند...".
سوره حج، آيه 73: "إِن‌َّ الَّذِين‌َ تَدْعُون‌َ مِن دُون‌ِ اللَّه‌ِ لَن يَخْلُقُواْ ذُبَابًا وَ لَوِ اجْتَمَعُواْ لَه‌ُو وَ إِن يَسْلُبْهُم‌ُ الذُّبَاب‌ُ شَيْ ?‹ًا لآ يَسْتَنقِذُوه‌ُ مِنْه‌ُ ضَعُف‌َ الطَّالِب‌ُ وَ الْمَطْـلُوب؛ آن‌ها كه مورد پرستش شما هستند هرگز نمي‌توانند مگسي بيافرينند اگر چه دست به دست هم بدهند، حتي اگر مگس چيزي از آن‌ها بربايد آنان قدرت پس گرفتن آن را ندارند؛ هم طلب كننده ضعيف است و هم طلب‌شونده."
بزرگ‌ترين جانداري كه قرآن ذكر كرده، نهنگ "النون" است. سوره انبيا، آيه 87 خداوند در مورد حضرت يونس مي‌فرمايد: نهنگ او را بلعيد: "وذالنون إذ ذهب مغاضباً..." و آيه 143 سوره صافات و آيه 48 سوره قلم.